ANA MELJNIK je profesor na Konzervatorijumu za muziku i dramske umetnosti Prayner u Beču. Predaje na majstorskim kursevima u Austriji i izvan nje. Od 2007. godine je član žirija Republičkog takmičenja u Srbiji, za disciplinu violina, i član je međunarodnog foruma Muzičko izvođaštvo i pedagogija. Nastupala je u prvom ruskom muzičkom salonu u Beču i bila prva violinistkinja ansambla Shalom Aleichem Klezmer. Studirala je u klasi profesora B. Kotorovića na Akademiji Čajkovski u Kijevu. Nakon diplomiranja predavala je na Akademiji Čajkovski i na Konzervatorijumu Gliera u Kijevu, Školi za muzičke talente u Srbiji i u MŠ Kosta Manojlović u Zemunu. Dobila je nagradu za najboljeg profesora 1996. godine u Srbiji i diplomu za izuzetne nastupe svojih učenika u Stresi (Italija). Od 2000. godine njeni učenici osvojili su brojne nagrade na državnom takmičenju Prima la Musica u Austriji i na međunarodnim takmičenjima u Italiji, Španiji, Ukrajini i Nemačkoj.

ZORAN DŽORLEV je rođen u Strumici. Diplomirao je 1989. na Fakultetu muzičke umetnosti u Skopju na odseku za violinu. Radio je za orkestar Makedonske opere i baleta, gde je tokom poslednje tri godine angažmana bio na poziciji koncert majstora. Bio je član Kamernog orkestra za mlade pod vođstvom maestra Fimča Muratovskog. Zoran Džorlev je član Makedonskog kamernog orkestra kojim rukovodi maestro Vančo Kavdarski, a nastupa i sa drugim poznatim kamernim orkestrima. Takođe, član je popularnog narodnog orkestra MRTV. Od 2000. profesor je violine u DMBUC Skopje. Održao je više resitala u Makedoniji i van njenih granica i imao veliki broj nastupa sa Makedonskom filharmonijom i kamernim ansambalima. Osvojio je veliki broj nagrada na takmičenjima različitog tipa. Na državnom takmičenju za violiniste i državnom takmičenju za kamernu muziku osvajao je prve, druge i treće nagrade. Kao predsednik odbora direktora Makedonske opere i baleta učestvuje u kreiranju programskog sadržaja. Trenutno aktivno učestvuje na izradi novih koncepata za osnovno muzičko i baletsko orazovanje i novih studijskih planova za srednje muzičke i baletske škole. Učestvovao je na seminarima eminentnih profesora, među kojima su M. Jashvili, V. Tretjakov, E. Chugaeva, D. Kamhi, D. Mihajlović, B. Dimcevski i drugih. Poslednjih godina proslavio se svojim obradama popularne makedonske muzike i kompozicijama filmske i džez muzike.

IGOR TKATCHOUK je sa 27 godina postao je profesor na Fakultetu za muziku u Kijevu. Gajio je uspešnu karijeru soliste i kamernog muzičara, a učestvovao je i na prestižnim međunarodnim takmičenjima, poput takmičenja Paganini u Italiji i takmičenja Wieniawski u Poljskoj. Živi u Belgiji više od 20 godina i trenutno je zaposlen kao profesor violine na Institutu za muziku i pedagogiju (IMEP) u Namuru. Od 2008. organizuje Međunarodno takmičenje za mlade violiniste u Belgiji po nazivom Concours Grumiaux, u znak sećanja na violinistu Arthura Grumiauxa. Svoje veliko znanje i iskustvo koje je stekao kao profesor i koncertni violinista, prenosi na svoje studente koji se ističu izutetnim umećem. Njegova predavanja karakteriše temeljan tehnički pristup instrumentu i njegovim izražajnim mogućnostima, a koristi metodologiju koju je sam razvio tokom dugogodišnjeg pedagoškog iskustva. Odlikovan je Diplomom časti na takmičenju Remember Enescu u Rumuniji i Barenrajterovom nagradom na Violinskom takmičenju Kocian u Češkoj.

MIHAILO KUFOJANAKIS je jedno od najznačajnijih imena makedonske muzike, skoro tri decenije unazad. Njegovo majstorstvo u sviranju violine razvijalo se pod mentorstvom P. Misirkova u srednjoj muzičkoj školi, a potom u klasi Zorana Dimitrovskog, na Fakultetu muzičke umetnosti u Skoplju. Nastavio je sa postdiplomskim studijama u klasi profesora Dimitrija Ciganova, na Državnom konzervatorijumu P. I. Čajkovski u Moskvi. Radi kao profesor violine na Fakultetu za muzičku umetnost u Skoplju. Njegovi nastupi zapaženi su zbog besprekorne interpretacije i negovanja kristalno čistog zvuka. Nagrađivan od strane brojnih institucija. Dobitnik je bronzane plakete na Međunarodnom memorijalu Franjo Krežma u Osijeku i Zlatne lire za umetnički doprinos 1989. koju dodeljuje SMUM. Svirao je u međunarodnim omladinskim orkestrima u Grožnjanu (Hrvatska), Umeu (Švedska), Londonu, Friburgu, gradovima Italije i Švajcarske. Nastupao je sa Makedonskom filharmonijom, Kamernim orkestrom MRTV, Zagrebačkim solistima, Skopskim solistima i drugim ansamblima. Kao solista se uspešno predstavio u Rusiji, Čehoslovačkoj, Bugarskoj, Austriji, Turskoj, Grčkoj, bivšoj Jugoslaviji. Zavidan je i broj njegovih festivalskih nastupa i resitala, kako na domaćoj sceni tako i u inostranstvu: DMM, EMS, Interfest u Bitolju, Skopski kulturni mozaik, Ohridsko leto i drugi. Njegovo celokupno koncertno iskustvo, obogaćeno pedagoškom delatnošću, svrstalo ga je u priznate violiniste, pa je Kufojanakis često član žirija nacionalnih i međunarodnih takmičenja. Brojna izvođenja Mihaila Kufonajakisa zabeležena su na trajnim snimcima MRTV i CD izdanju.

MITCHO DIMITROV je uspešan muzičar sa velikim i raznovrsnim iskustvom – solista, koncertni majstor i vođa kamernih ansambala. Sa 10 godina osvojio je prvu nagradu na međunarodnom takmičenju Yaroslav Kocian u Češkoj. Ključni uticaj na njegov umetnički razvoj imali su profesor Boyan Lechev (violina) i profesor Vladimir Avramov (kamerna muzika), njegovi mentori na Državnoj akademiji muzike Pantcho Wladigueroff u Sofiji, gde je studirao od 1974. do 1980. godine. Nakon diplomiranja, upisao je specijalističke studije u klasi svetski poznatog profesora Yfraha Neemana u Školi za muziku i dramu Guildhall u Londonu. U Londonu je, nakon završetka postdiplomskih studija stekao Diplomu za koncertni resital. Tokom trogodišnjeg boravka u Britaniji Mitcho Dimitrov je bio vanredni predavač violine i kamerne muzike na Richmond College-u. Nakon povratka u Bugarsku postao je koncert majstor Filharmonijskog orkestra u Plovdivu, a zatim i redovni profesor Akademije za muziku, ples i lepe umetnosti u Plovdivu. Od 1988. godine Mitcho Dimitrov živi i radi u Holandiji. Iste, 1988. godine, postao je koncert majstor Holandskog radio orkestra. Takođe, vođa je Kamernog ansambla Ardis, sa kojim je nastupao širom zemlje i snimao za Nemački radio. Dobitnik je brojnih nagrada na međunarodnim takmičenjima i nastupao je kao solista sa gotovo svim Bugarskim orkestrima. Učestvovao je na priznatim međunarodnim festivalima kao što su Varna Summer International Music Festival, Sofia Summer Festival, Bratislava International Music Festival i drugi. Održao je turneje po Mađarskoj, Srbiji, Hrvatskoj, Nemačkoj, Rumuniji, Poljskoj i drugim zemljama. Aktivan je kao član dobrotvornih organizacija koje pomažu društvene projekte u Bugarskoj. Poslednjih godina sve češće nastupa van Holandije sa pijanistkinjom Corrie Bruenzeel, izvodeći najviše bugarsku muziku. Mitcho Dimitrov održava svoj tradicionalni master klas u Plovdivu i Sofiji jednom godišnje. Član je žirija nacionalnog violinskog takmičenja Pantcho Wladigueroff u Šumenu i Međunarodnog takmičenja Mladi virtuozi u Sofiji. Od 2010. godine Mitcho Dimitrov predaje violinu na Folkwang Universitat der Kunste u Esenu.

ARKADIJ WINOKUROW je rođen u Kijevu. Pohađao je i završio školu za nadarenu decu N. Lysenko. Diplomu je stekao na Državnom konzervatorijumu Čajkovski. Godine 1971. kao solista Kijevske filharmonije. Učestvovao je na koncertnim turnejama u bivšem Sovjetskom Savezu, kao i zemljama Amerike i Evrope, a ukrajinski radio emitovao je veliki broj njegovih nastupa. Od 1972. godine bio je profesor na Državnom konzervatorijumu Čajkovski. Dobitnik je nagrada na visoko renomiranim tamičenjima Praškog proleća (predsedavajući David Oistrakh) i Long-Thibaud (predsedavajući Leonid Kogan). Od 1979. do 1980. Arkadij Winokurow bio je gostujući profesor konzervatorijuma Tampere u Finskoj. Godine 1987. postaje direktor i dirigent renomiranog Kijevskog kamernog orkestra, sa kojim je nastupao u Finskoj, Nemačkoj, Holandiji i Americi. Profesor Winokurow je snimao za Ukrajinski radio, a sarađivao je i sa kanadskom izdavačkom kućom Anelecta. Preselio se sa porodicom u Austriju 1992. godine. Predaje u Beču i Lincu na Univezitetu Bruckner. Redovno nastupa na koncertima Arte Viva kvarteta, a član je i ansambla Vienna String Soloists. Član je žirija mnogih austrijskih i međunarodnih takmičenja.

ŽIVKO FIRFOV je rođen u Skoplju u porodici eminentnih muzičara (treća generacija). Sa 16 godina, kao izvanredan talenat, upisao je studije na Fakultetu za muzičku umetnost na UKM u Skoplju, u klasi profesora Dushka Taseska. Nakon diplomiranja nastavlja master studije na Kent State University u Americi, kao asistent u klasi profesora Moshe Amitay. Svoj profesionalni razvoj nastavlja pohađajući master kurseve svetski renomiranih izvođača, među kojima su: Fritz Magg, Lynn Harrell, Miklosh Perenyi, Anthony Elliot, Yehuda Hanani, Mihail Homitzer, Alexandar Fedorchenko i drugi. Profesor Firfov je aktivni violončelista makedonske muzičke scene sa brojnim nastupima u Skoplju, na Ohridskom letnjem festivalu, Skopljanskom letnjem festivalu, Interfestu, Danima makedonske muzike i drugim manifestacijama. Nastupao je sa Makedonskom filharmonijom, kamernim orkestrom Musicum Academicum, kamernim orkestrom Makedonske filharmonije i Kamernim orkestrom radija i televizije. Održao je brojne koncerte u Evropi i Americi. Trenutno radi kao profesor violončela i kamerne muzike na Fakultetu muzičke umetnosti UKIM u Skoplju. Od 2004. godine je koordinator za Makedoniju i aktivni profesor violončela u brojnim etapama Međunarodnog omladinskog orkestra. Član je domaćih i međunarodnih profesionalnih udruženja i učestvuje kao član žirija na nekoliko međunarodnih takmičenja.

ISTVÀN VARGA je studirao violončelo na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu (u klasi Viktora Jakovčića), na Akademiji Franz Liszt u Budimpešti (u klasi Lasla Meze) i na Pariskom konzervatorijumu (u klasi Morisa Zandrona), a kamernu muziku sa Đerđom Kurtagom i Ferencem Radosem na Akademiji Franz Liszt u Budimpešti. Nakon studija zaposlio se kao profesor violončela i kamerne muzike na Akademiji umetnosti u Novom Sadu i kao profesor violončela na FMU u Beogradu. Bio je solo čelista BGO Dušan Skovran i osnivač i umetnički rukovodilac orkestra Camerata Academica, koji je pod njegovim vođstvom postao jedan od najcenjenijih u zemlji, posebno u domenu izvođenja savremene muzike. Ištvan Varga je osnivač gudačkog trija Goldberg, pored M. Jokanovića i D. Mlađenovica. Kao umetnički direktor Novosadskih muzičkih svečanosti organizovao je Međunarodni festival kamerne muzike čiji su koncerti bili visoko ocenjeni u muzičkoj javnosti. Od 1999. godine živi u Budimpešti gde je dugi niz godina bio solo čelista orkestra Concerto, a potom solo čelista Orkestra mađarskog radija. Trenutno radi kao profesor violončela na Akademiji Franz Liszt u Budimpešti. Kao solo čelista redovno sarađuje sa UMZE ansamblom (Ansambl za novu mađarsku muziku), sa kamernim orkestrom Budapest Strings i međunarodnom Bruno Walter filharmonijom. Nastupao je u zemljama širom Evrope, na Tajlandu, u Japanu i USA. Ostvario je saradnju sa brojnim umetnicima među kojima su A. Markov, M. Jashvili, P. Vernjikov, K. Bogin, S. Jerohin, J. M. Philips-Varjabedijan, P. Etves, Bobby McFerrin i drugi. Drži majstorske kurseve u Mađarskoj, ali i Francuskoj, USA i Hrvatskoj. Od 2004. godine kao solista nastupa sa klaviristom Gaborom Calogom. Prema rečima kompozitora Đerđa Kurtaga, njihovi koncerti predstavljaju neuobičajeno visok nivo kamernog muziciranja i zaslužuju izuzetnu pažnju.

STEFAN POPOV je violončelista bugarske i britanske nacionalnosti, rođen 1940. godine. Počeo je da svira violončelo sa 12 godina i, nakon što je osvojio stipendiju, nastavio je obrazovanje na Konzervatorijumu u Moskvi, gde je studirao od 1961. do 1966. godine (profesori Sviatoslav Knushevitsky i Mstislav Rostropovich). Osvojio je nagrade na mnogim takmičenjima u zemljama Evrope, uključujući Ženevu, Firencu i Beč. Godine 1966. osvojio je medalju Međunarodnog takmičenja Čajkovski za violončelo. U isto vreme nagrađen je od Unije Sovjetskih kompozitora za svoje izvođenje ruske muzike. Od 1971. do 1975. godine predavao je na Bostonskom univerzitetu i New England konzervatorijumu. Živi u Velikoj Britaniji od 1977. godine, gde je profesor violončela na Školi za muziku i dramu Guildhall u Londonu. Redovno nastupa i vodi master klaseve za violončelo na muzičkim festivalima i na državnim konzervatorijumima širom sveta. Njegovi nastupi prenošeni su na radiju i televiziji, a snimio je i brojne CD-ove. Godine 2006. transkribovao je za violončelo Betovenov violinski koncert, čime je obeleženo 200 godina od premijernog izvođenja ovog dela. Eva Janzer Memorial Cello Center odlikovao ga je titulom Chevalier du violoncelle 2008. godine.

DENIS KRASNOKUTSKY je prvi violinista međunarodno priznatog kamernog orkestra Virtuozi Filadelfije. Hvaljen zbog izvođenja koja plene intenzitetom i strašću (New York Times), nastupao je u većim koncertnim dvoranama svoje zemlje, ali i širom sveta, uključujući Avery Fischer Hall, Maryisnki Theatre, Kravis Center, Tchaikovsky Concert Hall, Teatro El Círculo. Jedn je od osnivača Gudačkog kvarteta Samuel Barber, a nastupao je sa brojnim orkestrima među kojima su i Reno Philharmonic, Baton Rouge Symphony, New Jersey Capital Philharmonic, Bay-Atlantic Symphony i Harrisburg Symphony. Kao član nagrađivanog Rowan String Quartet-a, imao je turneju po Istočnoj obali Amerike. Od 2006. je prva violina kamernog orkestra Virtuozi Filadelfije sa kojim je nastupao u zemljama Evrope, Severne i Južne Amerike. Njegova saradnja na projektima sa PVCO i drugim ansamblima zabeležena je na CD-ovima koji su izdale renomirane izdvačke kuće Naxos, Connoisseur Society, Arabesque, New World Records i New Ariel. Sezona 2015-16. godine je jedna od najaktivnijih za Denisa Krasnokutskog uz niz koncerata kamerne muzike i solo nastupa u Americi i Evropi, na kojima će premijerno izvesti pojedina dela za violinu. Denis Krasnokutsky stekao je diplomu doktora muzičke umetnosti na univerzitetu Rutgart (prof. Michael Tree i prof. Paul Neubauer), a radi kao profesor na državnom univerzitetu Elizabeth City. Izvodi na violama koje prave Sergio Peresson i Maurizio Bissolotti.

KREŠIMIR PETAR PUSTIČKI je rođen u Zagrebu. Tokom školovanja osvaja državne nagrade na najvišem nivou (prva mesta na takmičenjima u Zagrebu, Dubrovniku, Sarajevu i Beogradu, pobednik Tribine Darko Lukić), a kao dvadesetogodišnjak diplomirao je violu na Muzičkoj akademiji u Zagrebu, u klasi Ante Živkovića. Na istoj je ustanovi 2009. godine magistrirao. Svoj veliki talenat i svestranost u muzici dokazuje i u Simfonijskom duvačkom orkestru HV-a gde je godinu dana bio angažovan kao pijanista Big Benda, pod vođstvom Miljenka Prohaske. Često nastupa sa gudačkim triom Pustički. Nakon završenih studija, godinu dana je radio kao stalni član Simfonijskog orkestra HRT-a, a od 1998. do 2008. je stalni član i vođa deonice viola Zagrebačkih solista. Od 2011. je stalni honorarni vođa deonice viola u Simfonijskom orkestru HRT. Trenutno je zaposlen na Muzičkoj akademiji u Zagrebu kao vanredni profesor. Uz pedagoški rad ima izrazito uspešnu solističku karijeru, pa ga kritika svrstava među najbolje hrvatske gudače čije sviranje karakteriše zavidno tehničko umeće, muzikalnost i promišljenost interpretacije. Aktivno se bavi i snimateljskim i producentskim radom. Godine 2007. osvaja nagradu Porin za najbolji album klasične muzike.

JOVAN BICEVSKI je direktor u osnovnoj i srednjoj muzičko-baletskoj školi DMBUC Ilija Nikolovski-Luj u Skoplju i profesor viole i kamerne muzike. Diplomirao je na FMU u Skoplju u klasi Ljubomira Gospodinova. Od 1995. do 1997. bio je vođa viole u internacionalnom omladinskom simfonijskom orkestru u Altenburgu, Nemačka. S ovim orkestrom nastupao je u nekoliko gradova u Nemačkoj. Osim sa orkestrom, nastupa i sa kamernim sastavom sa studentima i profesorima sa Mannhatn School of Music iz Njujorka. Od 2007. godine je vođa viole u kamernom sastavu Skopski solisti. U avgustu 2010. nastupao je na 4 koncerta na festivalu u Hrvatskoj u gradovima Malinska, Rovinj, Novalja i Šibenik, sa violinistom Pavelom Minevim, solistom moskovske filharmonije. Sem rada sa učenicima, on je čest član žirija na domaćim i međunarodnim takmičenjima u Moskvi (Rusija), Minsk (Belorusija), Eilat (Izrael), Struga (Makedonija). 2006. godine izradio je studijski program, čime su postavljeni uslovi za otvaranje danas već uspešnog Fakulteta muzičke umetnosti na Univerzitetu Goce Delčev u Štipu, Makedonija.

PETRUŠ PETRUŠEVSKI je diplomirao na Fakultetu muzičke umetnosti u Skoplju u klasi Velka Todevskog. Trenutno je na doktorskim studijama na istoj akademiji. Dobitnik je brojnih prvih i specijalnih nagrada na takmičenjima u Makedoniji, Srbiji i Bugarskoj. Docent je na Fakultetu muzičke umetnosti u Skoplju od 2011. Nastupao je kao solista u Makedoniji, Srbiji, Hrvatskoj, Bugarskoj, Češkoj. Svirao je u brojnim evropskim i svetski priznatim orkestrima: Lucern Festifal Academy, dirigent Pierre Boulez (2005); Gustav Mahler Jugendorchester, dirigent Philipe Jordan (2006); Young Musicians International Symphony Orchestra, dirigent Igor Coretti (2004-2015); Young Musicians Jnternational, dirigent Heinrich Schiff (2010, Berlin); Jeunesses Moving Orchestra, dirigent Misha Katz (2011-2013); Enfants Planete Esperanza (2012-2013); Young Euro Classic Orchestra, Ludwig Georg Braun (2011, Berlin); No Borders Orchesrtra, dirigent Premil Petrović (2012-2014). Snimio je nekoliko CD izdanja.

NIKŠA BOBETKO je rođen u Zagrebu, gde je završio gitaru u osnovnoj muzičkoj školi. Maturirao je u Jezičkoj gimnaziji, a uporedo je učio kontrabas u klasi Josipa Novosela, u čijoj klasi je i diplomirao i magistrirao na Muzičkoj akademiji Sveučilišta u Zagrebu. Usavršavao se na Visokoj školi za muziku Hans Eisler u Berlinu, u klasi Stefana Adelmanna. Već na drugoj godini studija uspešno je položio audiciju Zagrebačke filharmonije, pa je tako postao njen tadašnji najmlađi stalni član. Nastupao je kao solista na resitalima i uz pratnju Zagrebačke filharmonije, Simfonijskog orkestra HRT, Dubrovačkog simfonijskog orkestra, Simfonijskog duvačkog orkestra HV i Zadarskog kamernog orkestra. Solo-kontrabasista je Zagrebačke filharmonije i član ansambla Cantus. Solistički i u kamernim ansamblima nastupao je u Hrvatskoj i van zemlje. Pohađao je i majstorske kurseve kod Fernanda Grilla, B. Paradžika i Slawomira Grende. Dobitnik je nagrade Vaclav Huml Hrvatskog muzičkog zavoda. Vanredni je profesor na Muzičkoj akademiji u Zagrebu. Član je i ansambla Cantus koji neguje muziku XX i XXI veka sa kojim redovno nastupa u Hrvatskoj i van nje. Kao kamerni muzičar nastupa u duetu sa violončelistom Mihovilom Karuzom, sa kojim je snimao za radio i televiziju, a 2004. i CD izdanje. Sarađuje i sa kvartetom Sebastijan. Godine 2007. imao je zapaženu turneju po Argentini sa kvartetom Porin.

ŽIVKO FIRFOV je rođen u Skoplju u porodici eminentnih muzičara (treća generacija). Sa 16 godina, kao izvanredan talenat, upisao je studije na Fakultetu za muzičku umetnost na UKM u Skoplju, u klasi profesora Dushka Taseska. Nakon diplomiranja nastavlja master studije na Kent State University u Americi, kao asistent u klasi profesora Moshe Amitay. Svoj profesionalni razvoj nastavlja pohađajući master kurseve svetski renomiranih izvođača, među kojima su: Fritz Magg, Lynn Harrell, Miklosh Perenyi, Anthony Elliot, Yehuda Hanani, Mihail Homitzer, Alexandar Fedorchenko i drugi. Profesor Firfov je aktivni violončelista makedonske muzičke scene sa brojnim nastupima u Skoplju, na Ohridskom letnjem festivalu, Skopljanskom letnjem festivalu, Interfestu, Danima makedonske muzike i drugim manifestacijama. Nastupao je sa Makedonskom filharmonijom, kamernim orkestrom Musicum Academicum, kamernim orkestrom Makedonske filharmonije i Kamernim orkestrom radija i televizije. Održao je brojne koncerte u Evropi i Americi. Trenutno radi kao profesor violončela i kamerne muzike na Fakultetu muzičke umetnosti UKIM u Skoplju. Od 2004. godine je koordinator za Makedoniju i aktivni profesor violončela u brojnim etapama Međunarodnog omladinskog orkestra. Član je domaćih i međunarodnih profesionalnih udruženja i učestvuje kao član žirija na nekoliko međunarodnih takmičenja.

DARKO BAGESKI je diplomirao na Višoj muzickoj školi Franz Liszt u Weimaru (Nemačka), u klasi Jurgen Rosta. Svoje obrazovanje nastavlja na postdiplomskim studijama na Državnom muzičkom konzervatorijumu u Solunu, u klasi Gerharda Reichenbacha, a magistrirao u klasi Costasa Cotsiolisa. Ostvario je brojne koncerte i recitale u Nemačkoj, Grčkoj, Hrvatskoj, Srbiji, Bugarskoj, Makedoniji, Švedskoj, Italiji, Taiwan-u, SAD. Učestvovao je na majstorskim kursevima poznatih gitarista (A. Desiderio, L. Yang, O. Assad, T. M. Pering, E. Bitetti, Z. Krajisnik, C. Marchione, N. Koshkin, Z. Dukić). Nastupao je kao solista sa mnogim kamernim orkestrima, kao i sa Makedonskom filharmonijom. Dobitnik je nagrade udruženja muzičkih i baletskih pedagoga Makedonije za uspešan rad u području pedagogije. Osnivač je i predsednik udruženja klasičnih gitarista Makedonije, kao i umetnički direktor međunarodnog Festivala za klasičnu gitaru Tremolo (Skoplje). Radi kao redovni profesor gitare na Fakultetu muzičke umetnosti u Skoplju.

VIOLETA LUČIĆ je završila osnovne i specijalističke akademske studije gitare na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu, u klasi Vere Ogrizović. U toku školovanja se usavršavala na majstorskim kursevima kod renomiranih profesora: D. Bogdanović, V. Ivanović, A. Deziderio. Godine 2002. i 2003. je učestvovala na I i II Balkan artu održanom u Italiji (Rim, Milano, Torino) gde je izvela solistički koncert, a sledeće godine nastupila u kamernom duu sa flautistkinjom Sanjom Matanović, sa kojom ostvaruje zapažene koncerte u Italiji, Sloveniji i BIH. U toku 2011. nastupa u kamernom duu sa gitaristkinjom Anom Marinković u Smederevu. Godine 2012. nastupa sa Sarajevskim kvartetom gitara na Festivalu kamerne muzike u Nikšiću. Od 2013. svira u kamernom duu sa violinistkinjom Ljubicom Crnobrnjom i snima CD u okviru proslave 80 godina postojanja Muzičke škole Vlado Milošević u Banjaluci. Njeni učenici osvajali nagrade na mnogim takmičenjima. Aktivan je član žirija domaćih i međunarodnih takmičenja, predavač na seminarima i festivalima gitare. Učestvovala je u izradi novog nastavnog plana i programa za srednju muzičku školu. Trenutno radi kao profesor gitare u Muzičkoj školi Vlado Milošević u Banjaluci.

IVANA ZIHERL je studirala gitaru na Akademiji za glasbo u Ljubljani (Slovenija) i kasnije na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu. Po završetku studija se zaposlila u Muzičkoj školi Kranj, a od 2000. radi u Muzičkoj školi Ljubljana Vič – Rudnik. Nastupala je solistički, u kamernim sastavima i kao solista sa orkestrom, a kasnije se u potpunosti posvećuje pedagoškom radu. Njeni učenici su osvojili brojne nagrade na nacionalnim i međunarodnim takmičenjima i muzičkim festivalima. Članica je žirija na domaćim i međunarodnim takmičenjima, drži majstorske kurseve, aktivna je u radu sa gitarskim orkestrom. Koautor je republičkog plana i programa za gitaru i nosilac najviših pedagoških zvanja u Republici Sloveniji.

SNEŽANA NEŠIĆ je diplomirala kompoziciju i harmoniku na Akademiji P. I. Čajkovski u Kijevu i na Akademiji za muziku, pozorište i medije u Hanoveru, gde je angažovana kao docent na katedri za kompoziciju i novu muziku od 2007. Diriguje ansamblom za novu muziku Incontri, a takođe je umetnički ocnivač i vođa ansambla-umetničke grupe UR. WERK, koja je specializovana za savremeno muzičko pozorište. Snežana Nešić je kao kompozitor i izvođač na harmonici dobitnik brojnih internacionalnih nagrada. Sarađivala je sa Orkestrom severnonemačkog radija u Hamburgu, Staatsoper Hannover, Dem Staatstheater Braunschweig, kao i ansamblima Adapter, Scintilla Divina, Megaphon i Das Neue Ensemble Hannover. Dobitnik je stipendija DAAD i Dorothea Erxleben, kao i brojnih priznanja za kompozitorski rad u vidu narudžbina za instrumentalne i operske kompozicije 2007. i 2012. od strane Ministarstva Donje Saksonije. Godine 2009. dobila je prvu nagradu na internacionalnom kompozitorskom takmičenju Molinari Kvarteta za gudački kvartet Running Thoughts. Njena opera The Rain Passed Over je 2015. nagrađena i izvedena u Montrealu u okviru Festivala Oper’Actuel. I kao instrumentalista dobitnik je mnogobrojnih prvih nagrada (izdvajamo Internationaler Akkordeonwettbewerb Klingenthal i Citta-Castelfidardo). Kompozitorske narudžbine je dobijala, između ostalog, od Gewandhaus zu Leipzig, Luksemburgske Filharmonje, Ernst von Siemens Stiftung-a, Ansambala Megaphon i drugih institucija. Njena instrumentalna i pozorišna muzika izvedene su u okviru sledećih festivala: Biennale Salzburg, Musik der Jahrhunderte Stuttgart i Klangwerkstatt Berlin, kao i u okviru programa operske kuće Chants Libres u Montrealu. Bila je gostujući profesor za novu muziku i kompoziciju na muzičkoj akademiji u Skoplju 2015. i dobitnik najprestižnije radne stipendije Casa Baldi, koju umetnicima dodeljuje Nemačka Akademija u Rimu (Villa Massimo). Godine 2017. će tokom umetničke rezidencije u Geteovom Centru u Rimu (Casa di Goethe) raditi na svojoj novoj operi o Nikoli Tesli.

ANA ŠTERPIN ZAGORANSKI je rođena u Puli. Studije klasične harmonike diplomirala je 2001. u klasi Denisa Modrušana, a 2011. i studije muzičke pedagogije na Muzičkoj akademiji Sveučilišta Jurja Dobrile u Puli. Zaposlena je u Umetničkoj školi Poreč gde predaje harmoniku i šef je harmonikaškog odseka, vodi harmonikaški orkestar, a spoljni je sradnik Muzičke akademije u Puli za predmet Metodika nastave harmonike. Godine 2014. napredovala je u najviše zvanje, profesor savetnik. Za šk. god. 2010/2011, 2013/2014, te 2014/2015. Agencija za odgoj i obrazovanje i Ministarstvo nauke, obrazovanja i sporta dodelili su joj nagradu Oskar znanja za izvrsne rezultate postignute u radu sa učenicima. Na sedmom međunarodnom festivalu Dani harmonike u Ugljeviku proglašena je i najuspešnijom profesorkom festivala. Dobila je prestižnu Godišnju nagradu Hrvatskog društva muzičkih i plesnih pedagoga za višegodišnje uspehe i doprinos u pedagoškom radu. Često je angažovana u radu je žirija na međunarodnim takmičenjima. Predavač je na seminarima i skupovima, nastupa na edukativnim koncertima, aktivna je kao kamerni muzičar, sarađuje na projektima vezanim za sviranje na harmonici i za pedagogiju nastave harmonike. Redovno vodi učenike na državna i međunarodna takmičenja sa kojima je osvojila veliki broj nagrada. Kao pedagog neguje individualni pristup svakom učeniku poštujući njegovu posebnost i njegove psihofizičke mogućnosti. Na svim poljima svog delovanja zalaže se za promociju klasične harmonike, za unapređenje svoje struke, kao i za razvoj ljubavi prema muzici i osvešćivanje o značaju muzičkog obrazovanja.

JOVICA ĐORĐEVIĆ je rođen je u Valjevu. Već sa 3 godine počinje da uči sviranje na harmonici, a sa 6 godina ima prvi javni nastup i svira zajedno sa ocem na jednoj od najslušanijih radio stanica u tadašnjoj Jugoslaviji. U osnovnoj muzičkoj školi Davorin Jenko završava harmoniku, a u školi Vatroslav Lisinski klavir. Srednju muzičku školu Kornelije Stanković u Beogradu upisao je 1988. u klasi Ljiljane Ivanović. Godine 1992. polaže prijemni ispit na Konzervatorijumu u Kijevu u klasi V. V. Besfamiljnova i nastavni plan koji traje 5 godina završava za 3 godine, sa maksimalnom prosečnom ocenom. Nakon sticanja diplome upisuje postdiplomske studije na Nacionalnoj akademiji P. I. Čajkovski u Kijevu i završava studije za dve godine. Poslednji magistarski ispit polaže 1997, a iste godine objavljuje i svoj samostalni CD u produkciji PGP Beograd. Promovišući svoj CD nastupa kao solista sa Simfonijskim orkestrom vojske Jugoslavije i Niškim simfonijskim orkestrom. Pored mnoštva amaterskih, republičkih i međunarodnih takmičenjima na kojima je osvajao nagrade, ističe se prvo mesto 1989. u Francuskoj, gde je bio apsolutni pobednik na takmičenju Grand Prix. Osvojio je i nagrade na takmičenjima u Italiji (Castelfidardo), Ukrajini (Kubok Krivbassa), Španiji (Arasate) i drugim zemljama. Od 2002. godine živi i radi u Austriji na Konzervatorijumu Gustav Maler, a od spetembra 2012. sa zapaženim uspehom na Konzervatorijumu Prayner u Beču.

ANNA VERKHOLANTSEVA je rođena u Moskvi. Studirala je na Moskovskom Konzervatorijumu kod legendarne Vere Dulove. Laureat je mnogobrojnih takmičenja, počevši od prestižnog Prvog moskovskog međunarodnog takmičenja harfista 1997, gde je kao nagradu osvojila koncertnu harfu Salvi and Lyon & Healy. Stekla je svetsku slavu kao solista. Kao stipendista Victor Salvi fondacije, internacionalnu karijeru počela je koncertom u londonskom Wigmore Hallu 1998. U istoj sezoni, nastupila je u Velikoj dvorani Moskovskog konzervatorijuma sa Ruskom filharmonijom i dirigentom Sergejom Štadlerom. Nastupala je sa simfonijskim orkestrima Estonije, Litvanije, Simfonijskim orkestrom bečkog radija i drugim. Tokom 2001. sarađuje sa Moskovskim solistima i Jurijem Bašmetom u seriji koncerata. Sa violinistom Aleksandrom Trocijanskim, uz sponzorstvo Victor Salvi fondacije, u sezoni 2000-2001 nastupa u Londonu (Covent Garden), Italiji (Venecija) i SAD (San Francisco, Chicago, Seattle i New York, gde su nastupili u Carnegie Hall’s Weill Recital Room). Kritika je ove koncertepopratila najvišim ocenama. Na Svetskim kongresima harfe u Pragu, Ženevi i Dublinu, po pozivu je svirala koncerte na svečanom otvaranju. Njena izvođenja dela naručena od strane Viktora Salvija (Suite for Violin and Harp Thomasa Rajna, kao i Sonata for Harp and Violin, Concerto for Two Harps i Sonata for Viola and Harp Valeria Kitka) bile su svetske premijere. Organizovala je majstorske kurseve na Trinity College u Londonu i drugim prestižnom ustanovama. Član je žirija najvećih svetskih takmičenja harfista.

ASSIA CUNEGO je harfistkinja čije sviranje odlikuje jedinstven kvalitet tona. Ona ostaje verna originalnom komadu koji izvodi, ali pokazuje veliku individualnost u svojoj interpetaciji. Koristi sopstvene varijacije i nove tehnike koje čine njeno izvođenje ne samo besprekornim, već i slobodnim i mnogostranim. Bogat repertoar koji izvodi obuhvata dela barokne i klasične epohe, romantičarske i nove, moderne muzike.S i džez, slobodne imporovizacije i duhovnu muziku. Rođena je u Italiji, a diplomu je stekla sa 18 godina. Sa 20 godina je diplomirala u klasi profesorke Žizele Herbert u Vurzburgu, u Nemačkoj. Osvojila je nekoliko prvih nagrada i stipendija na mnogim međunarodnim takmičenjima i već od 19. godine je član žirija brojnih takmičenja za harfu. Assia Cunego nastupala je na približno 2500 solističkih koncerata, do današnjeg dana. Redovno održava master klaseve u Evropi, a radi kao profesor u Hamburgu. Godine 2009. osnovala je HarpAcademy, akademiju za učenike i studente harfe i ansamble za harfu, na kojoj se organizuju i takmičenja i radionice. Od jeseni 2013. vodi internat za nadarene mlade talente, do sada jedinstven projekat. Učenici internata imaju časove na dnevnom nivou i omogućeno je stalno praćenje njihovog napretka. Godine 2016. priključila se estonskoj Muzičkoj akademiji i Pozorištu kao profesor, a redovno svira sa Estonskim nacionalnim simfonijskim orkestrom. Assia Cunego svira Davidovu harfu.

DALIBOR BERNATOVIĆ je studirao je klarinet i saksofon na Višoj muzičkoj školi u Mariboru i harfu na višoj muzičkoj školi u Lubljani. Obrazovanje je nastavio na Muzičkoj akademiji u Ljubljani u klasi Ruda Ravnika Kosija i na Muzičkoj akademiji u Zagrebu u klasi Marije Mlinar. Tokom 15 godina je bio solista orkestra Mariborske opere i Filharmonije. Trenutno predaje u muzičkim školama u Mariboru, Celju, Velenji i Ljubljani. Njegov pedagoški rad i iskustvo konstantno se potvrđuju izvanrednim postignućima njegovih učenika na takmičenjima širom Evrope. Kao solista i član kamernih ansambala, kao i član Opere i Filharmonije Maribora, nastupao je u gotovo svim zemljama Evropske unije, u Ukrajini i na Tajlandu. Trenutno je okupiran pedagoškim radom, komponuje dela za harfu i kamernu muziku (za harfu sa duvačkim instrumentima ili glasom). Takođe, priprema knjigu posvećenu metodici učenja harfe, prvu tog tipa u Sloveniji, koja bi trebalo da bude izdata 2016. godine. Dalibor Bernatović je predsednik Slovenačkog udruženja harfista poslednjih 20 godina, redovno organizuje međunarodna takmičenja, master klaseve i koncerte na kojima nastupaju renomirani harfisti.

VLASTA LOKAR LAVRENČIĆ je u Šempetru pri Novoj Gorici, Slovenija. Diplomirala je 1991. na Akademiji za muziku na odseku za Muzičku pedagogiju. Tamo je i magistrirala 2010. godine. Sa samo 15 godina je u Lokavcu vodila omladinski crkveni hor. Osnovala je Mešoviti hor Laetitia, sa kojima je izvodila vokalno instrumentalna dela, među koje spada i opera Radovana Gobca Tri muzičara, koja je pod njenim vođstvom doživela 57 izvođenja. Vodila je i kvintet Ventus. Kao muzički pedagog zaposlena je u školi Veno Pilon Ajdovščina, na programu predškolskog obrazovanja, a tamburu podučava privatno u OŠ Draga Bajca Vipava. Posebno mesto u njenom muzičkom angažmanu u poslednjih 20 godina zauzima tambura. Upoznala je tamburu kada je prisustvovala tamburaškom skupu grupe Fermata, a po povratku u Sloveniju usavršavala se na tom polju. Bila je osnivač kulturnog društva Vipavski tamburaši i muzičkog društva Tamburaši, gde je trenutno predsednik. Sa omladinskim orkestrom oba društva osvojila je više prvih nagrada. Osnovala je i Muzički zavod Hrabroslava Otmarja Vogriča, čija je primarna delatnost negovanje tamburaške muzike i obrazovanje mladih taburaša. Sa kolegom Hanzijem Gabrielom je napisala knjigu Po sledeh tamburaštva na Koroškem, koja je izdata 2004. godine. Sa tamburaškim orkestrom redovno nastupa u domovini i inostranstvu, snima CD, aranžira za tamburaški orkestar. Godine 2013. godine izdat je udžbenik za tamburice Naj strune zazvenijo 1.

JOSIP OREŠKOVIĆ je rođen u Zagrebu. Studirao je mandolinu na Conservatorio di Musica Giuseppe Verdi u Milanu, u Italiji, u klasi Uga Orlandija. Kurs mandoline upisuje 1983. pri Orkestru mandolinista i gitarista pod vođstvom Darka Babića, a već sledeće godine postaje član istog orkestra u kojem i danas aktivno svira. Sa orkestrom nastupa na mnogobrojnim koncertima i festivalima u zemlji i inostranstvu, osvajaju mnogobrojna priznanja i nagrade od kojih treba posebno istaknuti festivale u Ferrari (Italija), Remiremontu (Francuska) i Pragu (Češka), kao i tradicionalni festival Mandolina Imota u Imotskom. Godine 2001. preuzima poziciju soliste i koncertnog majstora orkestra. Sa gitaristom Ambrozijem Puškarićem 2006. osniva Duo Corde sa ciljem promovisanja originalne muzike za mandolinu. Duo je održao veliki broj koncerata u Hrvatskoj i van njenih granica, a na hrvatskom festivalu mandolinske muzike Mandolina Imota 2011. duo osvaja prvu nagradu i apsolutno prvo mesto u kategoriji kamernih sastava. Od 2008. godine sarađuje sa Pozorištem komedija u Zagrebu na produkciji mjuzikla i opereta. Jedan je od osnivača kamernog ansambla Camerata iz Zagreba sa kojim neguje i promoviše baroknu muziku za mandolinu. Od 2012. godine član je žirija Republičkog takmičenja učenika muzičkih i baletskih škola Srbije za tamburu i mandolinu. Osnivač je i predsednik Centra za mandolinu pri kojem pokreće i vodi školu mandoline. Od 2008. godine preuzima funkciju predsednika Hrvatskog saveza mandolinističkih orkestara, a 2011. godine dodeljeno mu je priznanje Marinko Katunarić za naročit doprinos kvalitetu i promociji mandolinske muzike u Hrvatskoj.

VERA KALABSKA je rođena u gradu Bratsk u Irkutskoj oblasti, Rusija. Završila je Konzervatorijum muzičke umetnosti Sergej Prokofjev, na katedri za žičane instrumente (mandolina). Od 2001. je predavač na Umanskom državnom pedagoškom univerzitetu Pavlo Tičina, Uman, Ukrajina. Od samog početka svoje pedagoške karijere je i osnivač i rukovodilac ansambla Akvareli sa kojim je osvojila brojne nagrade širom Ukrajine. Kao solista učestvovala je i pobeđivala na međunarodnim takmičenjima Fortissimo (Ukrajina, 2006) i na Internet takmičenju (Srbija, 2014). Godine 2010. je postala vanredni profesor i osnovala je instrumentalni duo Renesansa u kome deluje kao izvođač i rukovodilac. Sa duom je pobednik takmičenja u Italiji, Ukrajini i Poljskoj. Glavni i odgovorni je urednik časopisa Art kritika studio koji se bavi objavljivanjem naučnih radova studenata umetničkih fakulteta. Imenovana je za umetničkog direktora amaterskih narodnih instrumentalnih ansambala od 2012. godine, a 2014. je postala kandidat za stepen pedagoškog naučnika. Član je istraživačke laboratorije za etnologiju. Autor je 32 naučna rada, od kojih je osam posvećeno metodici nastave, a jedan je monografija. Trenutno je prodekan na Fakultetu umetnosti Pavlo Tičina u Umanu. Za svoj rad dobitnik je brojnih priznanja Ministarstva prosvete i nauke Ukrajine, predsednika Umanske državne uprave, načelnika za kulturu i turizam umanskog gradskog veća i od strane rektora Fakulteta umetnosti Pavlo Tičina.

MINJA KOLAK je studirala je klavir na Muzičkoj akademiji u Zagrebu, u klasi Stjepana Radića. Nakon diplomiranja, dve godine studira francuski i italijanski na Odseku za romanistiku na Filozofskom fakultetu. Kao stipendistkinja francuske vlade boravi dve godine na usavršavanju u Parizu, gde radi sa Pierrom Sancanom, profesorom na Conservatoire National Supérieur. Od 1980. radi kao nastavnik klavira na Glazbenom učilištu Elly Bašić u Zagrebu, gde je od 2005. šef klavirskog odseka. Učenici Minje Kolak učestvovali su na regionalnim, državnim i međunarodnim takmičenjima i osvojili brojne visoke nagrade. Aktivni su i na seminarima gde rade sa profesorima iz Hrvatske i inostranstva. Mnogi su nastavili muzičko obrazovanje na MA u Zagrebu, a neki i u inostranstvu (Jerusalim, Rim). Minja Kolak je u tri navrata bila dobitnica priznanja Ministarstva za prosvetu i sport za izuzetne rezultate u radu sa učenicima. Godine 2009. Ministarstvo prosvete i sporta unapredilo je u zvanje profesora mentora, a 2014. godine u zvanje profesora savetnika. Od studentskih dana aktivno učestvuje u radu klavirskih seminara u Hrvatskoj i inostranstvu, a kao pedagog i u stručnim većima, festivalima i smotrama. Kao rezultat iskustava tokom neposrednog rada sa učenicima, studentima i pripravnicima, kao i učešća na seminarima i stručnim skupovima, u saradnji sa koleginicom Ivankom Kordić napisala je prvu hrvatsku klavirsku početnicu Veselo putovanje za prvi razred osnovne muzičke škole, koju je izdao Profil International 2012. U izdanju Profil Klett 2015. je štampan i nastavak, Veselo putovanje 2, udžbenik i zbirka za učenike nižih muzičkih škola.

GLIGOR GELEBESEV je muzičko obrazovanje je započeo u Gevgeliji. Nakon studija na Akademiji umetnosti u Novom sadu u klasi Jokut Mihailović i magistrature u Skoplju 1997, počinje svoju karijeru kao solista i kamerni pijanista. Kao solista i član klavirskog dua Gelebesevi, sa svojom suprugom Katerinom Gelebesevom Kostadinovskom, nastupao je na svim značajnim festivalima u Makedoniji: Ohridsko leto, Interfest (Bitolj), Heraklejske večeri (Bitolj), DMM (Skoplje), Zlatna Lira (Skoplje), i van zemlje (Turska, Poljska, Holandija, Italija, Francuska, Rumunija, Srbija, Bugarska, Grčka, SAD). Godine 2008. izdat je prvi CD klavirskog dua Gelebesevi sa delima Šopena, Bartoka, Debisija, Šabrijera i Hačaturjana, a četiri godine kasnije ovaj duo dobija nagradu Zlatna Lira za velika umetnička dostignuća od strane Saveza Muzičkih umetnika Makedonije (SMUM). Gligor Gelebsev je bio član više državnih i međunarodnih takmičenja (Davorin Jenko u Srbiji, Mladi Virtuozi u Bugarskoj i druga).

KONSTANTIN KRASNICKI je rođen u Minsku, u porodici profesionalnih muzičara. Kada je imao 5 godina primljen je u Srednju muzičku školu za talentovanu i nadarenu decu u razred profesora Jevgenija Puksta. Nastavio je školovanje na Beloruskoj državnoj muzičkoj akademiji, u klasi Vladimira Nehaenka. Veliki uticaj na mladog Konstantina imalo je njegovo poznanstvo sa priznatim ruskim pijanistom Viktorom Karpovičem Meržanovim, kod kojeg se usavršavao tokom sedam godina. Na Beloruskoj državnoj akademiji stekao je naziv magistra umetnosti, gde je od 1999. nastavio da radi kao pedagog. Ubrzo je postao gostujući profesor Umetničke akademije Anyang Normal University u Kini, docent Beloruske državne akademije i docent Umetničke akademije Sveučilišta J. J. Strossmayera u Osjeku. Zahvaljujući njegovom dolasku u Osjek, utemeljile su se studije klavira na Umetničkoj akademiji, a mnogi njegovi učenici nagrađeni su na međunarodnim takmičenjima i festivalima. Konstantin Krasnitski je kao pijanista nastupao u Belorusiji, Rusiji, Ukrajini, SAD, Kini, Tadžikistanu, Austriji, Nemačkoj, Turskoj, Italiji, Norveškoj, Danskoj, Hrvatskoj, BIH. Nastupao je sa vodećim orkestrima u Belorusiji i ostvario saradnju sa istaknutim muzičarima kao što su Pavle Dešpalj, Vladimir Ziva, Yevgeny Xaviereff, Genadij Provatorov i drugi. Konstantin Krasnitski je apsolutni pobednik na prvom Međunarodnom pijanističkom takmičenju EPTA (European Piano Teachers Association) Svetislav Stančič u Zagrebu 1999. godine. Dobitnik je i nagrade posebnog fonda Predsednika Republike Belorusije Aleksandra Lukašenka 2002. Nastupao je u značajnim koncertnim dvoranama Evrope i na brojnim festivalima klavirske muzike u beloruskim gradovima Minsku, Brestu, Mogilevu i Grodnom. Premijerno je izveo nekoliko dela hrvatskih kompozitora Davora Bobića i Sanje Drakulić. Snimao je za radio i gostovao u TV emisijama u Belorusiji, Hrvatskoj i BIH. Član je Hrvatskog društva muzičkih umetnika.

DENIS KRASNOKUTSKY je prvi violinista međunarodno priznatog kamernog orkestra Virtuozi Filadelfije. Hvaljen zbog izvođenja koja plene intenzitetom i strašću (New York Times), nastupao je u većim koncertnim dvoranama svoje zemlje, ali i širom sveta, uključujući Avery Fischer Hall, Maryisnki Theatre, Kravis Center, Tchaikovsky Concert Hall, Teatro El Círculo. Jedn je od osnivača Gudačkog kvarteta Samuel Barber, a nastupao je sa brojnim orkestrima među kojima su i Reno Philharmonic, Baton Rouge Symphony, New Jersey Capital Philharmonic, Bay-Atlantic Symphony i Harrisburg Symphony. Kao član nagrađivanog Rowan String Quartet-a, imao je turneju po Istočnoj obali Amerike. Od 2006. je prva violina kamernog orkestra Virtuozi Filadelfije sa kojim je nastupao u zemljama Evrope, Severne i Južne Amerike. Njegova saradnja na projektima sa PVCO i drugim ansamblima zabeležena je na CD-ovima koji su izdale renomirane izdvačke kuće Naxos, Connoisseur Society, Arabesque, New World Records i New Ariel. Sezona 2015-16. godine je jedna od najaktivnijih za Denisa Krasnokutskog uz niz koncerata kamerne muzike i solo nastupa u Americi i Evropi, na kojima će premijerno izvesti pojedina dela za violinu. Denis Krasnokutsky stekao je diplomu doktora muzičke umetnosti na univerzitetu Rutgart (prof. Michael Tree i prof. Paul Neubauer), a radi kao profesor na državnom univerzitetu Elizabeth City. Izvodi na violama koje prave Sergio Peresson i Maurizio Bissolotti.

STRAŠO TEMKOV je jedan od najuspešnijih makedonskih muzičara svoje generacije, čija mnogostruka delatnost učvršćuje tradiciju umetničke muzike u Makedoniji i promoviše interpretaciju na duvačkim instrumentima koji su karakteristični za makedonsko podneblje. Muzika postaje njegovo životno opredeljenje u ranoj mladosti, a kasnije se formira kao vrstan muzički izvođač. Završio je Fakultet muzičke umetnosti u Skoplju, a postdiplomske studije na Muzičkoj akademiji Pančo Vladigerov u Sofiji. Tokom studija je sarađivao sa poznatim evropskim i svetskim umetnicima. Dobitnik je brojnih nagrada na republičkim i saveznim takmičenjima za mlade muzičare. Od 1991. svira u Makedonskoj filharmoniji i postaje prepoznatljiv znak ove institucije: kao prvi flautista filharmonije redovno izvodi upečatljiva dela svetske orkestarske literature. Nastupao je sa brojnim orkestrima među kojima su pomenuta Makedonska filharmonija, Francusko-američki kamerni orkestar, Kamerni orkestar makedonske filharmonije, Kamerni orkestar Amorozo i drugi. Član je renomiranog Makedonskog duvačkog kvinteta i drugih kamernih ansambala. Strašo Temkov nastupa na poznatim festivalima u zemlji i inostranstvu: Ohridsko leto, Jesenje muzičke svečanosti, Skopsko leto, Dani makedonske muzike, Heraklejske večeri, a ubraja se u retke makedonske umetnike koji su izvodili u Karnegi holu u Njujorku. Repertoar koji izvodi obuhvata širok izbor kompozicija napisanih od baroka do današnjih dana, a zapažena je njegova težnja da promoviše nova dela kako svetske, tako i domaće literature za flautu. Izdao je dva CD-a u saradnji sa pijanistkinjom Marijom Vrškovom. Pored umetničke delatnosti, aktivan je i kao pedagog. Predaje na Fakultetu muzičke umetnosti u Skoplju, mentor je studentima na diplomskim i magistarskim studijama. Rezultati njegove pedagoške delatnosti su očigledne, njegovi studenti osvajaju prestižne nagrade na takmičenjima za mlade muzičare, imaju svoje samostalne resitale i sviraju kao solisti sa orkestrom. Strašo Temkov je i osnivač kvarteta flauta Aulos. Član je žirija domaćih i međunarodnih takmičenja.

SOFIJA CINGULA, mezzosopran, rođena je u Zaboku. Osnovnu i srednju školu završila je u Varaždinu. Muzičko školovanje započela je kao čelistkinja u klasi profesora Darija Milkovića na Glazbenoj školi u Varaždinu nakon čega upisuje solo pevanje u klasi Darije Hreljanović. Od akademske godine 1995/1996. započinje studije Solo pevanja na Univerzitetu za muziku i glumu u Beču. Posle diplomskih studija započinje magisterij na odseku za operu (pevačka klasa Sebastian Vittucci, operski studio Curt Malm i Uwe Theimer), koji završava 2003. godine. Magisterij na odseku Lied i Oratorijum upisuje najpre u klasi proslavljene primadone Marijane Lipovšek, a zatim u klasi poznatog operskog prvaka, koncertnog umetnika i kompozitora Roberta Holla, kod kojeg, u akademskoj godini 2006/2007. uspešno završava i taj deo studija. Od 2006. godine stručno se usavršava na Muzičkoj akademiji u Zagrebu u klasi Lidije Horvat-Dunjko. Vokalnom pedagogijom aktivno se bavi već nekoliko godina – najpre kao profesorka solo pevanja i kamerne muzike u Glazbenoj školi u Varaždinu (2005- 2009), a potom na Odseku za muziku Sveučilišta Jurja Dobrile u Puli, gde je stalno zaposlena u zvanju docenta. Vodi odseka za solo pevanje i učestvuje u izvođenju i osmišljavanju sledećih kolegijuma: solo pevanje, kamerna muzika, osnove vokalne tehnike, vežbe iz vokalne tehnike i vokalno-tehnički aspekti dečjih pesmica i vokalnih primera u nastavi. Koncertni i operski nastupi Sofije Cingule obuhvataju širok i raznolik repertoar – od rane muzike do modernih premijernih izvođenja savremenih autora koji joj neretko i posvećuju svoje. Uz brojne koncertne nastupe u Hrvatskoj, nastupa u Austriji, Sloveniji, Nemačkoj, italiji, Švajcarskoj i Južnoj Koreji, a uz ansamble bečke Volksopere i Neue Oper Wien i na turnejama po Japanu i Kini. U sezoni 2003/2004. bila je alternacija za Treću damu u bečkoj Volksoperi. U leto 2006. nastupila je kao Anina u Verdijevoj Traviati na Muzičkom festivalu u Steyru. 2008, uz maestra Mladena Tarbuka i bečki kamerni orkestar Wiener Concert-Verein, nastupila je u poznatom Musikvereinu u Beču. Nagrada za izvrsnost Rotary kluba Varaždin za najbolji magistarski rad dodeljena joj je 2003. za rad na temu Dora Pejačević, život i pesme. 2007. godine u finalu Concorso internationale di Canto Città di SantAngelo 2007. u Italiji žiri u sastavu eminentnih vokalnih pedagoga dodelio joj je posebnu nagradu za najbolju interpretaciju. 2009. godine osvojila je drugu nagradu u svojoj kategoriji, kao i posebnu nagradu za najbolju interpretaciju teatra iz Brna na međunarodnom pevačkom takmičenju Iuventus Canti u slovačkom Vrableu. 2010. se, kao jedina Hrvatica među 56 od stručnog žirija izabranih kandidata iz celog sveta, plasirala na veliko pevačko takmičenje Seoul international Music Competition. Sofija Cingula učestvuje i u radu mnogih hrvatskih i međunarodnih umetničkih i pedagoških radionica, seminara i simpozijuma. Autorka je nekolicine radova, predavanja i prezentacija koje vokalnoj tehnici i pedagogiji pristupaju s naučnog aspekta i najnovijih naučnih istraživanja. Stručna je saradnica za vokalnu pedagogiju raznih vokalnih ansambala.

KONSTANTIN KRASNICKI je rođen u Minsku, u porodici profesionalnih muzičara. Kada je imao 5 godina primljen je u Srednju muzičku školu za talentovanu i nadarenu decu u razred profesora Jevgenija Puksta. Nastavio je školovanje na Beloruskoj državnoj muzičkoj akademiji, u klasi Vladimira Nehaenka. Veliki uticaj na mladog Konstantina imalo je njegovo poznanstvo sa priznatim ruskim pijanistom Viktorom Karpovičem Meržanovim, kod kojeg se usavršavao tokom sedam godina. Na Beloruskoj državnoj akademiji stekao je naziv magistra umetnosti, gde je od 1999. nastavio da radi kao pedagog. Ubrzo je postao gostujući profesor Umetničke akademije Anyang Normal University u Kini, docent Beloruske državne akademije i docent Umetničke akademije Sveučilišta J. J. Strossmayera u Osjeku. Zahvaljujući njegovom dolasku u Osjek, utemeljile su se studije klavira na Umetničkoj akademiji, a mnogi njegovi učenici nagrađeni su na međunarodnim takmičenjima i festivalima. Konstantin Krasnitski je kao pijanista nastupao u Belorusiji, Rusiji, Ukrajini, SAD, Kini, Tadžikistanu, Austriji, Nemačkoj, Turskoj, Italiji, Norveškoj, Danskoj, Hrvatskoj, BIH. Nastupao je sa vodećim orkestrima u Belorusiji i ostvario saradnju sa istaknutim muzičarima kao što su Pavle Dešpalj, Vladimir Ziva, Yevgeny Xaviereff, Genadij Provatorov i drugi. Konstantin Krasnitski je apsolutni pobednik na prvom Međunarodnom pijanističkom takmičenju EPTA (European Piano Teachers Association) Svetislav Stančič u Zagrebu 1999. godine. Dobitnik je i nagrade posebnog fonda Predsednika Republike Belorusije Aleksandra Lukašenka 2002. Nastupao je u značajnim koncertnim dvoranama Evrope i na brojnim festivalima klavirske muzike u beloruskim gradovima Minsku, Brestu, Mogilevu i Grodnom. Premijerno je izveo nekoliko dela hrvatskih kompozitora Davora Bobića i Sanje Drakulić. Snimao je za radio i gostovao u TV emisijama u Belorusiji, Hrvatskoj i BIH. Član je Hrvatskog društva muzičkih umetnika.

RADE RADOVIĆ je muzičke studije završio je na ruskoj muzičkoj akademiji Gnjesini u Moskvi, na odsecima za kompoziciju (klasa A. Čajkovski i Kiril J. Volkov) i harmoniku (klasa Vladimir G. Karolj), stekavši magistraturu u obe oblasti. Dirigovanje je pohađao u klasi Vladimira Felera. Tokom sedmogodišnjeg boravka u Moskvi, kao kompozitor i izvođač učestvovao je na brojnim koncertima i ostvario više snimaka za ruski državni radio i televiziju. Pisao je uglavnom instrumentalnu i kamernu muziku. Radio je kao profesor na Bogosloviji u Foči (1997-2008), gde je dirigovao horom Bogoslovije i Bogoslovskog fakulteta. Pedagoški rad na Muzičkoj akademiji Univerziteta u Istočnom Sarajevu započeo je 2000. godine. Rade Radović je umetnički rukovodilac i glavni dirigent Kamernog hora Smera za crkvenu muziku i pojanje Muzičke akademije u Istočnom Sarajevu, od njegovog osnivanja (2001). Uobličio je programsku koncepciju i profil delovanja ovog ansambla. Kamerni hor je nastupio na brojnim međunarodnim horskim i muzičkim festivalima: Musica sacra a Roma (Rim, 2005), BEMUS (Beograd, 2006), Musica Mediterranea-Europamusicale festival (Minhen, 2009), i drugim, održao je na stotine koncerata i nastupa u zemlji i u inostranstvu. Ansambl je višestruki laureat međunarodnih horskih takmičenja i dobitnik Gramate od mitropolita dabrobosanskog gospodina Nikolaja (2003) i drugih priznanja. U produkciji RTV BiH snimljen je i DVD Kamernog hora (2011). Rade Radović je autor knjige V. A. Zolotarjov – osvrt na dela za harmoniku (2002) i monografije Decenija rada Kamernog hora Smera za crkvenu muziku i pojanje Muzičke akademije Univerziteta u Istočnom Sarajevu (2001-2011). Uspostavio je umetničku saradnju sa Institutom za duhovnu muziku Univerziteta Jejl (Institute of Sacred Music, Yale University) iz SAD (2008). Član je mnogih međunarodnih žirija na takmičenjima i festivalima. Predsednik je Asocijacije za negovanje akademske muzike Novi zvuk iz Istočnog Sarajeva (od osnivanja – 2009) i član brojnih stručnih organizacija. Za umetnička ostvarenja dobitnik je Srebrne plakete Grada Istočno Sarajevo (2009), Plakete Univerziteta u Istočnom Sarajevu (2011) i drugih nagrada i priznanja.

ROBERT HOMEN je rođen je u Kotoru. Diplomirao je dirigovanje na Muzičkoj Akademiji u Zagrebu. Dobitnik je Rektorove nagrade. Dugi niz godina radio je u Hrvatskom narodnom pozorištu u Zagrebu, prvo u svojstvu horovođe, a potom i kao stalni operski dirigent. Sarađivao je sa mnogim orkestrima i operskim kućama u Hrvatskoj i šire (HNK Split, HNK Osijek, HNK Rijeka, HNK Zagreb, Narodno pozorište u Sarajevu, Zagrebačka filharmonija, Dubrovački simfonijski orkestar, Orchestre Philharmonique de Monte Carlo, Teatro Verdi Trst, Simfonijski puhački orkestar OSRH, Simfonijski orkestar HRT, Crnogorski simfonijski orkestar). Stalni je gost dirigent hora Hrvatske radiotelevizije. Vodio je hor Bazilike Srca Isusova u Zagrebu Palma, sa kojim je osvajao brojne nagrade na državnim i međunarodnim takmičenjima (četiri puta apsolutni prvak Hrvatske, zlatna plaketa i prva nagrada na takmičenju G. P. Da Palestrina u Rimu, zlato na svetskoj smotri horova u Ukrajini u Lavovu). Trenutno vodi hor Jevrejske opštine u Zagrebu Lira, sa kojim je takođe osvajao mnoge nagrade na državnim i svetskim smotrama i sa kojim je gostovao širom sveta (Evropa, Australija, Izrael, Amerika). Čest je član stručnih komisija na takmičenjima vokalnih ansambala i smotrama duvačkih orkestara. Predaje na seminarima iz dirigovanja u Hrvatskoj i inostranstvu. Stalno je zaposlen kako docent na Muzičkoj Akademiji u Zagrebu.

SAŠO TATARČEVSKI je rođen je u Bitolju, Makedonija, gde je započeo svoje muzičko obrazovanje. Master diplomu horskog, simfonijskog i operskog dirigenta stekao je na Fakultetu muzičke umetnosti u Skoplju. Učestvuje u sprovođenju majstorskih kurseva u Njujorku, Rimu, Berlinu, St. Petersburgu, Sarteanu i Moskvi. Nastupao je sa Makedonskom filharmonijom, orkestrom Makedonske opere, Bitoljskim kamernim orkestrom, Simfonijskim orkestrom ICE iz Rima, Bitoljskom operom, modernim muzičkim ansamblima Alea i Con Tempora, Simfonijskim orkestrom FM-a, Solistima FM-a, Simfonijskim orkestrom Hermitage i drugim ansamblima. Profesor je na Fakultetu muzičke umetnosti i dirigent je mešovitog hora Dragan Šuplevski, kamernog hora Pro Ars i ženskog hora MKC iz Skoplja. Izvodio je i van granica Makedonije na brojnim koncertima i osvajao nagrade na mnogim međunarodnim takmičenjima u Portugaliji, Sloveniji, Velikoj Britaniji, Belgiji, Švajcarskoj, Grčkoj, Španiji, Hrvatskoj, Italiji, Srbiji, Bugarskoj, Austriji i drugim zemljama. Od 2014. je umetnički direktor i vodeći dirigent i predavač međunarodnog horskog foruma u Strugi.