BORIS RADULOVIĆ je rođen u Beogradu. Osnovno i srednje muzičko obrazovanje stekao je u klasi Olge Bauer u muzičkoj skoli Josip Slavenski. Studije je započeo na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu, u klasi Aleksandra Šandorova. Učestvovao je na mnogobrojnim takmičenjima u zemlji i inostranstvu ostvarujući vrlo zapažene rezultate od kojih se izdvajaju I nasrada i specijalna nasrada EPTE Hrvatske na takmičenju „Zlatko Grsošević“ u Zagrebu (2008), u kategoriji pijanista do 32 godine, I nagrada na takmičenju posvećenom delima Mocarta i Lista (EPTA), nagrada apsolutnog pobednika u kategoriji klavirski duo u italijanskom gradu Stresi i druge. Nagrađen je poveljom Beogradski anđeo i stipendijom iz fonda Ivan Petković. Dobitnik je stipendije fondacije Richard Verner koja omogućava nastupe na zapaženim koncertima u većim gradovima Nemačke. Godine 2009. nagrađen je koncertnom sezonom Best of NRW kao jedan od najperspektivnijih mladih pijanista u Nemačkoj. Sarađivao je sa mnogobrojnim poznatim profesorima i pijanistima i nastupao u Nemačkoj, Austriji, Švajcarskoj, Holandiji, Italiji, Hrvatskoj, Sloveniji, Rusiji, Makedoniji, Estoniji, Japanu i Kini, kao i sa orkestrom grada Kopra, simfonijskim orkestrom Schwerte i Varšavskim simfonijskim orkestrom. Snimao je više puta za radio i televiziju. U oktobru 2012. završio je postdiplomske studije na odseku za koncertne pijaniste. Boris Radulović dobitnik je stipendije „Hajdelberško proleće“ za 2014. godinu koja, osim mnogobrojnih koncerata, podrazumeva saradnju sa istaknutim nemačkim umetnicima.

MAJA AZABAGIĆ je rođena u Tuzli 1976. godine. Zvanje profesora klavira stekla je na Konzervatorijumu za muziku i igru u Roterdamu 2001. godine, na odseku za klasični klavir u klasi profesora Majkla Dejvidsona. Od 2004. do 2007. godine radila je na Glazbenom učilištu Elly Bašić u Zagrebu, a od 2007. godine profesorka je klavira u Osnovnoj muzičkoj školi u Tuzli. Njeni učenici su u periodu od 2009. do 2016. godine osvojili 84 nagrade na državnim i međunarodnim takmičenjima – od toga ukupno 52 prve nagrade i 8 specijalnih nagrada. Izdvajamo da su učenici profesorke Azabagić bili laureati i sledećih pijanističkih takmičenja – Zlatko Grgošević u Zagrebu, RH; Takmičenja mladih pijanista u Šapcu, RS; Mednarodno tekmovanje Ivan Rijavec u Rogaškoj Slatini, SLO; Banjalučkog bijenala u Banja Luci, BIH; Internacionalnog festivala muzike Primavera u Bijeljini, BIH; te na takmičenjima širom Bosne i Hercegovine. Od 2011. godine Maja Azabagić je član žirija na državnim i međunarodnim takmičenjima. Učestvovala je na seminarima koje su organizovali eminentni muzičari: Arbo Valdma, Eugen Indjic, Nevena Popović, Vladimir Bočkarjov, Aleksandar Serdar, Đorđe Stanetti, Arsen Čarkić, Jokut Mihailović, Ljudmila Sinahovskaja, Aleksandra Romanić, Planinka Jurišić Atić, Aida Gavrilova Muharemagić. Tri godine uzastopno, dobitnica je Priznanja od strane Federalnog ministarstva obrazovanja, kulture i sporta za rad sa talentovanim učenicima.

KONSTANTIN KRASNITSKY je muzičko obrazovanje stekao na Republican Lyceum-College (1982-1994) u klasi E. G. Puksta. Diplomirao je i magistrirao na beloruskoj Državnoj muzičkoj akademiji (1994-2000) gde je započeo i pedagoški staž kao asistent-pripravnik u klasi V. N. Nekhaenka. Od 1999. K. Krasnitsky je profesor klavira na beloruskoj Državnoj muzičkoj akademiji. Među njegovim studentima su i dobitnici nagrada na međunarodnim klavirskim takmičanjima. U sviranju K. Krasnitskog zapaža se ozbiljnost interpretacijskog koncepta, jasna virtuoznost, stilska preciznost i logični dramatski razvoj. Ovi kvaliteti su najviše došli do izražaja na 3. Rahmanjinovom međunarodnom takmičenju klavirista u Moskvi (2002), gde je osvojio 4. nagradu. To je bilo prvi put u istoriji da je beloruski muzičar postao dobitnik nagrade nekog takmičenja održanog u Velikoj dvorani Moskovskog konzervatorijuma. Uspehu u Moskvi prethodila je blistava pobeda 1999. na 1. međunarodnom takmičenju pijanista u organizaciji EPTA Svetislav Stančić u Zagrebu, gde je nagrađen 1. nagradom stručnog žirija i posebnom nagradom publike. Konstantin Krasnitsky održao je koncertne turneje u Belorusiji, Rusiji, Ukrajini, SAD, Kini, Nemačkoj, Italiji, Turskoj, Norveškoj, Danskoj, kao i u dvoranama poput Konzerthause u Berlinu, Vatroslav Lisinski u Zagrebu, Steinway Chamber dvorana u Kopenhagenu. Za svoje umetničke rezultate nagrađivan je odličnim kritikama. Od 1996. do 2003. stalni je učesnik na International Pianist Course of the Higher Art skill u spomen na S. V. Rachmaninova u Tambowu (Rusija) u klasi profesora moskovskog konzervatorijuma V. K. Merzhanova. Sarađivao je s Predsedničkim orkestrom Republike Belorusije, Simfonijskim orkestrom nacionalnog akademskog Boljšoj teatra opere i baleta Republike Belorusije, Državnim akademskim simfonijskim orkestrom Republike Belorusije, Državnim kamernim orkestrom Republike Belorusije, Moskovskim simfonijskim orkestrom, Simfonijskim orkestrom Hrvatske radio televizije, Simfonijskim orkestrom Beloruske državne muzičke akademije Mladi Belorusi. Učestvovao je na brojnim koncertnim projektima u Belorusiji (klavirski festivali u Minsku, Brestu, Mogilevu, Grodnu, festival Minsk Spring 99, Minsk Spring 2003, Art of children and youth, u Beloruskom Državnom filharmonijskom društvu – na koncertima osvajača prvih nagrada, a u Hrvatskoj je svirao i na Dubrovačkim ljetnim igrama. Konstantin Krasnitsky snimao je za radio i televiziju. Dobitnik je posebne nagrade predsednika Republike Belorusije za mlade umjetnike (2002). Počasni je profesor klavira u Anyang Normal University (Kina) od 2012 godine.

SRĐAN FILIP ČALDAROVIĆ započeo je svoje muzičko obrazovanje u muzičkoj školi Pavao Markovac u klasi Jelice Kuzmin. Studirao je na Muzičkoj akademiji u Zagrebu, gde je i diplomirao u klasi Vladimira Krpana (1995). Usavršavao se na Indiana University School of Music u Bloomingtonu (SAD) u klasi Leonarda Hokansona (1996) i na Trinity College of Music u Londonu u klasi Philipa Fowkea (2001), a magistrirao na prestižnom University of Miami u klasi J. Roberta Floyda (2002). Usavršavao se na međunarodnim kursevima Evgenija Timakina, Jeromea Rosea, Waltera Groppenbergera i Sequeire Coste, aktivno se baveći solističkim i kamernim nastupima na kojima potvrđuje opravdanost osvojenih nagrada i laskavih kritika. Od 2005. godine Čaldarović deluje kao profesor klavira na Muzičkoj akademiji u Zagrebu. Njegov repertoar je raznovrstan – obuhvata dela Bacha, Beethovena, Chopina, Liszta, Schumanna i drugih velikih imena svetskog muzičkog stvaralaštva, pritom ne zanemarujući domaće kompozitore (Šulek, Papandopulo, Pejačević, Kempf, Parać i dr.). Od 1990. godine Čaldarović redovno održava solo resitale u Hrvatskoj, kao i koncerte s orkestrom. Za izvođenje Brahmsovog Koncerta za klavir i orkestar d-moll, kao i Lisztove Sonate h-moll, dobio je visoka priznanja i nagrade. Publika i kritičari opisuju ga kao svestranog umetnika sa osećajem za ton i fraziranje.

VLADIMIR MLINARIĆ je rođen u Puli. Diplomirao na Muzičkoj akademiji u Ljubljani u klasi Zdenka Novaka (1987) i završio postdiplomske studije barokne muzike i klasicizma kod istog profesora (1990). Studije je nastavio u Beču u klasi Leonida Brumberga (1989-91) i učestvovao na nekoliko letnjih kurseva koje su držali Luci Halmann-Russell (1983, čembalo), Konstantin Bogino (1986), Arbo Valdma (1987) i Leonid Brumberg (1988, 1989). Osvojio je nekoliko prvih nagrada na takmičenjima za mlade muzičara, Prešernovu nagradu (1986), prvu nagradu na međunarodnom takmičenju u Zemoni (Slovenija, 1987). Od 1981. nastupa kao solista i kamerni muzičar u Hrvatskoj, Sloveniji, BiH, Italiji, Francuskoj, Belgiji, Austriji, SAD, Kanadi, Rusiji i Nemačkoj. Od 1994. je pijanista tria Luwigana. Čest nastupa na televiziji (Slovenija, Hrvatska, Rai-Trst). Snimio je dva kompakt diska.

BALÁZS PIRI ÁRPÁD je solo fagotista orkestra SNG Opere i baleta u Ljubljani. Srednju muzičku školu završio je u Subotici u klasi profesora Gyorgija Olaha. Muzičko obrazovanje je nastavio na muzičkoj Akademiji Ferenc Liszt u Budimpešti u klasi profesora Gabora Janota. Od 1998. godine je student Muzičke akademije u Ljubljani u klasi profesora Božidara Tumpeja, gde je i diplomirao 2003. godine. Usavršavao se na master kursevima priznatih Evropskih fagotista kao što su Herman Frentišek i Sergio Azzolini. Više puta je učestvovao u međunarodnim omladinskim orkestrima (Tirol Festspiele Erl, Juenesse Musica Swiss, Europaische Ensemble Akademie). Dobitnik je dve prve nagrade i zlatne plakete na državnom takmičenju mladih muzičara Slovenije. Godine 2006. dobio je Prešernovu nagradu za izvanredna muzička dostignuća. Sa kvintetom Artvento je nastupao po celoj Evropi (Italija, Austrija, Nemačka, Hrvatska, Srbija, SAD, Albanija, Slovenija), a 2008. godine su izdali svoj prvi CD za nemačku izdavačku kuću – Trio – Verlag. Nastupao je kao solista uz pratnju orkestra SNG Opera i balet Ljubljana, pod vođstvom dirigenta Lorisa Voltolinija u dvorani Slovenske filharmonije. Takođe je nastupao i sa orkestrom Subotičke filharmonije. Redovno održava solističke resitale u Sloveniji i inostranstvu. Predaje u muzičkoj školi u Kopru. Redovno sarađuje sa orkestrima RTV Slovenija, Slovenska filharmonija, SNG Opera i balet Maribor, a 2016. godine je sarađivao i sa RCO Concertgebow pod vođstvom Daniele Gattija. Redovan je član i mentor u međunarodnom orkestru Branimir Slokar Academy. Zvanje magistra stekao je na Akademiji umetnosti u Novom Sadu u klasi profesora Mirka Isaevskog i Žarka Perišića.

MATEJ ZUPAN je osnovne i magistarske studije završio je na Muzičkoj akademiji u Ljubljani kod profesora Feđe Rupela, a kasnije se usavršavao kod Marija Ančilotija, kao i na majstorskim kursevima koje su vodili Trevor Vaj, Mišel Debost, Peter-Lukas Graf i Džejms Galvej. Pobednik je nekoliko domaćih takmičenja. Od 1996. do 2008. godine bio je prvi flautista Slovenačkog nacionalnog radio orkestra. Kao član Ariart duvačkog kvinteta, Academia Ars Musicae kamernog orkestra, nedavno osnovanog Ansambla za novu muziku MD7, kao i Kamernog orkestra solista slovenačkog udruženja kompozitora intenzivno je nastupao u Sloveniji, Evropi i Severnoj i Južnoj Americi. Snimao je za slovenački Radio i Televiziju, RAI i Orf. Profesor je na Muzičkoj akademiji Univerziteta u Ljubljani.

MELANIJA GRADAČEK je osnovno i srednjoškolsko obrazovanje stekla je u Glazbenoj školi u Varaždinu. Osvaja brojne prve nagrade na državnim takmičenjima, te nastupa kao solista uz pratnju Zagrebačke filharmonije. Godine 1999. upisuje studije flaute na Muzičkoj Akademiji u Zagrebu, u klasi prof. Thea Tabake. Tokom studija usavršava se i kod eminentnih umetnika (Jiri Valek, Pierre-Yves Artaud, L. Kovács , C. Levin, R. Ghiani, L. Sello). Diplomirala je 2003. u klasi prof. Vesne Košir. Predaje flautu u Glazbenoj školi u Varaždinu i u Glazbenoj školi Murska Sobota. Njeni učenici postižu izvrsne rezultate na međunarodnim i državnim takmičenjima. U varaždinskoj Glazbenoj Školi osnovala je „Malu školu blok flaute i flaute“ za predškolske uzraste. Uz pedagoški rad, koncertira sa „Varaždinskim puhačkim triom“, a član je i „Varaždinskog komornog orkestra“. Od brojnih nastupa treba izdvojiti onaj na „40. Varaždinskim baroknim večerima“. Eksperimentišući sa fuzijom moderne elektronske muzike i flaute u ambijentalno-elektronskim temama, Melanija Gradečak sarađuje u „Sonarscope“ projektu čiji singl „Devotion“ ulazi među najemitovanija dela na hrvatskim televizijama. Aktivno sarađuje sa nekoliko modernih bendova kao autor i instrumentalista. Komponuje za filmske projekte međunarodnog „Trash Film Festivala“ u Varaždinu.

STANISLAVA BARAĆ je osnovno i srednje muzičko obrazovanje stekla u Kraljevu, u klasama Suzame i Karolja Maročika. Diplomirala je i magistrirala na FMU u Beogradu u klasama Miodraga Azanjca i Ljubiše Jovanovića. Orkestarske studije (klasa Christiane Hellmann), kao i dopunske studije flautske pedagogije (klasa Annette von Stackelberg), nastavlja na Hochschule der Künste u Berlinu. Usavršavala se na majstorskim kursevima Miodraga Azanjca, Jánosa Bálinta, Trevora Wyea i drugih. 1994. godine je osvojila 2. nagradu, a 1996. 2. nagradu i specijalno priznanje za izvođenje dela domaćeg autora na Međunarodnom takmičenju Petar Konjović. Održala je niz solističkih i kamernih koncerata u mnogim gradovima Srbije, u Crnoj Gori, Austriji i više gradova Nemačke, nastupala je sa Horom flauta MiodragaAzanjca i sa Ansamblom za novu muziku Echo u Berlinu, pod vođstvom Konstantie Gourzi. Njeni učenici su osvojili veliki broj nagrada na na regionalnim takmičenjima flautista. Radila je u muzičkoj školi Josif marinković u Beogradu i više škola u Nemačkoj gde aktivno učestvuje u realizaciji muzičkih i obrazovnih projekata.

PALMA SZILAGYI je rođena u Körösszakálu u Mađarskoj. Diplomirala je na umetničkom i pedagoškom odseku za hornu na Liszt Ferenc Muzičkoj akademiji u Budimpešti. Često nastupa sa filharmonijom Debrecena. Trenutno drži praksu na Muzičkoj akademiji u Budimpešti. Predaje hornu u Beču na Konzervatorijumu, a u Budimpešti je redovni profesor horne i kamerne muzike na Egressy High School Musical. Njena misija je da se brine o razvoju talentovanih muzičara. U zemlji i inostranstvu redovno drži master kurseve s umetnicima: Peter Damm, Hermann Jeurissen, Ab Koster, Willi Schwaiger, Högner Günter Hermann Ebner, Tarjáni Ferenc (Austrija, Švajcarska, Hrvatska, Italija, Slovenija, Švedska, Rumunija, Mađarska). Redovni je član žirija na međunarodnim takmičenjima. Njeni učenici su osvojili brojne nagrade na takmičenjima, a oni takođe sviraju solo Hornu u mnogim top orkestrima širom sveta. Palma je objavila publikacije za Editio Musica Budapest (Tutor Horn I-II, Tria i kvarteti za Hornu, Palace of Sounds, komadi za Horn I-II). Ministarstvo joj je uručilo nagradu za visoke kvalitete u obrazovnom radu: Bartók Béla- Pásztori Award Ditta, Apáczai nagradu, Artisjus nagrada.

JOZSEF CSIKOTA, trombonista i dirigent rođen je u Makóu u Mađarskoj. Diplomirao je trombon na Muzičkoj akademiji u Segedinu, a dirigovanje na Liszt Ferenc Academy of Music u Budimpešti. Na moskovskom državnom Univerzitetu za kulturu i umjtnost stekao je zvanje kandidat muzikičkih pedagoških nauka. Radio je kao profesor muzike i dirigent u školama u Mađarskoj, da bi 1994. osnovao Private Music and Arts School Musical koju vodi kao direktor i dirigent. Od 1998. godine predaje je na Fakultetu Music of the University of Szeged kao dirigent, a zatim od 2010. kao viši predavač. Osnivač je Simfonijskog orkestra u rodnom gradu koji je održao veliki broj koncerata, a 1997. je na poziv predednika WASBE Felixa Hausvirtha u Švajcarskoj snimio kompakt disk sa premijerno izvedenim delima petoro savremenih kompozitora. Redovni je član žirija na brojnim takmičenjima u zemlji i inostranstvu. Predavač je na majstorskim kursevima u Mađarskoj, Izraelu, SAD i Moskvi. Kao dirigent i umetnik nosilac je više priznanja u Mađarskoj i van nje. Član je predsedništva mađarske asocijacije duvača i muzičkih škola, upravnog odbora za umetnost i planiranje Svetske asocijacije za simfonijske orkestre i ansamble (WASBE). Objavio je brojne instrumentalne orkestracije, recenzije za EMB (Edition Musica Budapest), članke u međunarodnim stručnim časopisima.

MILOŠ MITROVSKI rođen je u Berlinu. Studirao je na Akademiji Hanns Eisler u klasi profesora Karl-Heinz Steffens-a od 2006. do 2008. godine, a nastavio usavršavanje na studijama u klasi profesora Wenzel Fuchs-a i Ralf Forstera. Master studije klarineta završio je 2016. godine. Dobitnik je nagrade Jugend Musiziert 2004. i 2006. godine. Nastupao je kao solista sa Simfonijskim orkestrom radija Berlin i Brandenburškim državnim orkestrom. Takođe, nastupao je i kao kamerni muzičar sa značajnim muzičkim imenima, kao što su Klaus Thunemann, Radovan Vlatkovic i Maurice Bourge na koncertima u Španiji, Ženevi i Cirihu. Od 2008. godine nosilac je stipendije fondacije Yehudi Menuin Live Music Now. Iste godine postao je član orkestra Nemačke opera u Berlinu, a od 2011. godine je prvi klarinetista orkestra Komische Oper Berlin. U martu 2010. godine snimio je CD sa kamernim ansamblom Klassik Deutsche Oper Berlin. Ostvario je značajnu saradnju i sa ansamblom Opera String quartet, sa kojim je snimio Mocartov Kvintet za klarinet, za potrebe filma koji je premijerno prikazan na Kanskom festivalu 2016. godine (producent Park Chanwook).

TADEJ KENIG je solo klarinetista orkestra opere i baleta Slovenskog narodnog gledališča u Ljubljani i docent na Muzičkoj akademiji Univerziteta u Ljubljani. Diplomirao je u klasi Slavka Goričara na Muzičkoj akademiji u Ljubljani i završio postdiplomske studije sa najvišim ocenama (Solistendiplom) na Visokoj školi za muziku grada Bazela (Hochschule fur Musik der Stadt Basel) u klasi Fransoa Bende. Dobitnik je više prvih nagrada kako na domaćim, tako i na međunarodnim takmičenjima. Bio je apsolutni pobednik na takmičenju Marco Fiorindo u Torinu (Italija), u kategoriji klarinet solo. Njegova koncertna delatnost obuhvata kako koncerte u Sloveniji, tako i koncerte širom Evrope, u Aziji i SAD-u, gde nastupa kao solista i kamerni muzičar, ali i sa orkestrima: Slovenskom filharmonijom, Simfonijskim orkestrom grada Bazela, Kamernim orkestrom iz Bratislave, Orkestrom opere i baleta Slovenskog narodnog gledališča iz Ljubljane i ansamblom Cantus. Sarađivao je sa sledećim dirigentima: Marko Letonja, Stefan Saderling, Otmar Maga, Loris Voltolini, Berislav Šipuš i drugim. Član je duvačkog kvinteta ARTvento. Učestvovao je na velikom broju međunarodnih festivala savremene muzike, među kojima su Muzički bijenale Zagreb (Hrvatska), Electromediaworks (Atina, Grčka), S.O.U.N.D (Škotska), a u okviru ovih festivala ostvario je saradnju sa solistima i dirigentima kao što su: Feliks Rengli, Serđo Acolini, Hajnc Holiger, Ričard Kreg, Roberto Fabrićijani, Rohan de Saram, Krištof Penderecki, Jirg Heneberger, Jirg Vitenbah, Adam Skot Nil, Robert Skot Tompson, Pit Stoleri i drugi. Njegova diskogafija obuhvata sledeća izdanja: Dialogue de l`ombre double – 2007, Cantus d.o.o. Zagreb HDS; Molly Brallaghan, Quintet ARTvento and friends – 2008, Whoopee Records, Nemačka; Vivid Air – 2010, Aucourant Records, SAD; Alojz Ajdič – Skladbe za klarinet – 2010, KD ADRIARS, Slovenija; Pihalni kvintet ARTvento – skladbe slovenskih skladateljev – 2011, KD ADRIARS, Slovenija; Pushing Forward – 2011, KD ADRIARS, Slovenija, 2012, Aucourant Records, SAD. Održao je veliki broj majstorskih kurseva u Ljubljani, Berlinu, Bazelu (Muzička akademija grada Bazela), Luganu (Conservatorio della Svizzera Italiana), na Univerzitetu u Aberdenu, u Centru izvrsnosti u Varaždinu, u Puli (Arena International, Univerzitet u Trstu) itd. Bogatu karijeru Tadeja Keniga redovno prate briljantne kritike kako domaćih, tako i stranih medija.

DAVOR REBA je istaknuti hrvatski klarinetista i pedagog. Školovao se kod profesora Đovanija Kavalinija i stekao diplomu osnovnih i magistarskih studija kod profesora Josipa Tonžetića na Muzičkoj akademiji u Zagrebu. Reba je završio specijalizaciju u Antverpenu kod profesora Valtera Bozkensa i usavršavao se u okviru mnogih seminara. Osvojio je prvu nagradu na poslednjem održanom takmičenju učenika klarineta u bivšoj Jugoslaviji. Održao brojne resitale u Hrvatskoj i u inostranstvu (Slovenija i Belgija) sa istaknutim pijanistima (Ljubomir Gašparević, Darko Domitrović, Veljko Glodić, Marina Pletikosa, Martina Cukrov, Vlasta Giura, Lana Bradić, En Meri Vajts i mnogim drugim). Nastupao je kao solista sa Zagrebačkom filharmonijom, Hrvatskim kamernim orkestrom i Zadarskim kamernim orkestrom. Nastupao je i sa mnogim kamernim sastavima (Cantus, Zagrebački gudački kvartet, Porin kvartet, Arundo Donex kvartet klarineta, Crowind duvački kvintet, Varaždinski kamerni orkestar i Hrvatski kamerni orkestar). Reba je jedan od suonivača Duvačkog kvinteta ZF i Septeta Ad libitum ZF sa kojima redovno nastupa. Od 1997. godine angažovan je kao stalni član Zagrebačke filharmonije, a od 2001. godine deluje na mestu solo klarinestiste. Sa Zagrebačkom filharmonijom nastupao je na turnejama širom Evrope, Japana i Meksika i ostvario saradnju sa mnogim svetski poznatim dirigentima i solistima. Reba je predstavljao Hrvatsku kao član Svetskog filharmonijskog orkestra u Parizu 2006. godine. Zaposlen je kao asistent na Muzičkoj akademiji u Zagrebu. Redovno drži letnje kurseve u Medulinu (Istra) i Pučišću (ostrvo Brač, Hrvatska). Jedan je od osnivača Hrvatskog udruženja klarinetista.

JASNA BRANDSTÄTTER, oboista, pedagog i publicista, studirala je na prestižnom Conservatoire national supérieur u Parizu u klasi profesora Jacques Tys-a i David Walter-a, i na muzičkoj akademiji u Kelnu kod profesora Christian Schneider-a. Stekla je diplomu i zvanje magistra sa najvišim ocenama na sva tri instrumenta iz familje oboa. Tokom školovanja je osvajala prve nagrade na republičkim, saveznim i međunarodnim takmičenjima i usavršavala se na majstorskim kursevima kod istaknutih oboista -Thomas Indemühle, Han de Vries, Maurice Bourgue, Jean-Louis Capezzali, Sarah Francis, Joseph Robinson. Danas njeno znanje i veština obuhvataju širok spektar aktivnosti – transkripcije i publikacija muzike, predstavljaju važnu i intenzivnu aktivnost koju Jasna paralelno sa obavezama Docenta oboe i kamerne muzike u Kelnu, uspešno sprovodi. Danas se njene traskripcije u ediciji „oboenwelt collection“ sviraju kao zadata dela na internacionalnim takmičenjima, a sve češće se mogu čuti i na repertoarima eminentih muzičara poput Albrecht Mayer-a. Publikacije savremenih autora, među kojma su i srpski kompozitori Dejan Despić i Milan Mihajlović, broje do danas više od 60 odabranih i objavljenih kompozicija u izdanju Musikverlag Brandstätter. Internacionalno sarađuje sa mnogobrojnim ansamblima i orkestrima kao solista i kamerni muzičar. Svira sa WDR orkestrom, Kelnskim kamernim orkestrom, Finskim nacionalnim orkestrom, simfonijskim orkestrom Galicije, Ensemble Modern, Ensemble Musik Fabrik, Ensemble ECM, Wind Cologne. Posebnu saradnju koju je ostvarila sa kompozitorima – Dejanom Despićem i Péter Eötvös-om, kao i još za života Pierre Boulez-om i Karlheinz Stockhausen-om, prate izvođenja i CD zapisi za BBC, WDR, BR, MDR, SWR.

METKA PODPEČEN je rođena u Trbovlju (Slovenija). Osnovno muzičko obrazovanje je stekla u rodnom Zagorju ob Savi, gde je učila za blok flautu i flautu. Posle završene srednje muzičke škole, upisala je Muzičku akademiju u Ljubljani, na kojoj je 1993. godine diplomirala obou kod prof. Bože Rogelja. Tokom školovanja, sarađivala je sa različitim komornim grupama i orkestrima nastupajući, isto tako, više puta i kao solistkinja. Različite grupe sa kojima je nastupala su, tokom te saradnje, osvajale brojne nagrade na državnim i međunarodnim takmičenjima. Takođe je i sama više puta bila članica različitih takmičarskih komisija. Od 1988. godine predaje u Muzičkoj školi Zagorje, gde svoja znanja i iskustva prenosi mladima koje usmerava ka tome da putem muzike dostignu svoje životne ciljeve. Njen uspešni pedagoški rad potvrđuje se mnogobrojnim uspesima njenih učenika, kako na koncertima i takmičenjima, tako i u nastavku njihovog obrazovanja. U svom pedagoškom radu primenjuje stalno nove metode podučavanja. Razvila je, takođe, posebnu metodu za podučavanje najmlađih, čiji je rezultat bio Metodični vodič za podučavanje blok flaute, izdat 2003. godine u saradnji sa Zavodom za školstvo Republike Slovenije. Sa Zavodom za školstvo i sport sarađivala je, isto tako, na pripremi nastavnih programa za muzičke škole. Metka Podpečan se takođe sve vreme samostalno obrazuje i usavršava, kako na pedagoškom području, tako i na menadžerskom. Direktorski ispit je uspešno položila 2002. godine. Od 2004. godine je direktorka Muzičke škole Zagorje, koja je u poslednjih devet godina doživela izuzetan procvat na svim područjima rada.

ROK VOLK je diplomirao sa počastima (Summa cum Laude) na Muzičkoj akademiji u Ljubljani, gde je završio i specijalizaciju u klasi profesora Matjaža Dervenšeka. Za svoja dostignuća primio je Prešernovu nagradu Muzičke akademije u Ljubljani. Dve godine proveo je u Parizu, a uspešno je završio master studije na Univerzitetu za muziku i dramske umetnosti u Beču u klasi profesora Ota Vrhovnika. Osvojio je brojne nagrade na državnim i međunarodnim takmičenjima. Pohađao je letnje škole i kurseve poznatih umetnika: Eugene Rousseau, Jean-Denis Michat, Claude Delangle, Jean-Yves Fourmeau, William H. Street, Vincent David, Arno Bornkamp, Matjaž Drevenšek, Martin Spangenberg, Phillipe Geiss. Na 14-om svetskom kongresu saksofonista izveo je kompoziciju slovenačkih kompozitora L. Lebiča i U. Pompe. Ostvario je značajnu saradnju sa Slovenačkom filharmonijom, RTV Slovenija, SNG Maribor, Sommerfilharmonie Leoben (AUT), Zagreb saxophone quartett, Imago Sloveniae, Jeunesses musicales Ljubljana, Jeunesses musicales Slovenia. Svira u orkestru saksofonista S.O.S. Često je član žirija državnih (Internet competition, Saksistra, TEMSIG, EMONA) i međunarodnih takmičenja i predavač na seminarima i letnjim školama (Saksistra, Saxophone power, EMONA). Predaje saksofon u Muzičkoj školi Gornja Radgona u Sloveniji.

WERONIKA PARTYKA pripada mlađoj generaciji poljskih saksofonista. Diplomirala je na Muzičkoj akademiji u Poznanju i Muzičkoj akademiju u Ljubljani u klasi Matjaža Dervenšeka. Laureat je brojnih muzičkih takmičenja. Na institutu SAE završila je akreditovani kurs muzičke produkcije. Usavršila je veštinu sviranja saksofona pohađajući majstorske kurseve kod istaknutih saksofonista, kao što su Arno Bornkamp, Claude Delangle, Philippe Geiss, Jean-Denis Michat, Nicolast Prost, Lars Mlekusch, Gordan Tudor, Claus Olesen i Paweł Gusnar. Sarađivala je sa sledećim orkestrima: Poznań Philharmonic (PL), Dolnośląska Philharmonic (PL), SNG Opera i Ballet Ljubljana i Slovenian National Philharmonic (SI). Veoma je aktivna na muzičkoj sceni. Premijerno je izvela i snimila nekoliko kompozicija koje su napisane za nju lično. Nastupala je sa kvartetom LadieSaxophone, Vidlunnia, Barbari, SOS Saxophone Orchestra i drugim ansamblima. Aktivan je učesnik festivala, među kojima izdvajamo: Scandinavian Saxophone Festival (DK), International Saxophone Week (NL), World Saxophone Congress (FR), Emona (SI), AS Festival (SI). Weronika Partyka je umetnički direktor Međunarodne radionice za Saksofon u Szczecinek-u od 2012. godine. Takođe, član je organizacionog tima AS festivala za muziku za saksofon na Bledu. Godine 2016. pozvana je da radi kao mentor u SOS Junior Saxophone Orchestra, koji spaja mlade saksofoniste Slovenije. Nagrađena je stipendijom Szczecinek za izuzetna umetnička dostignuća. Weronika svira i etno instumente – duduk, fujaru, okarinu i gudačke narodne instrumente.

NINOSLAV DIMOV završava studije saksofona u klasi Stojana Dimova na Fakultetu Muzičke Umetnosti u Skoplju 2004, a stiče zvanje magistar saksofona na istom fakultetu 2006. Posle diplomiranja u Skoplju, produžava svoje studije u Berlinu na Universitat der Кunste, u klasi Detlefa Bensmana. U Berlinu 2006. uspešno završava studije saksofona i produžava sa specijalizacijom Кonzertekamen sve do 2009. Dobitnik je nekoliko republičkih i internacionalnih nagrada i redovan je učesnik prestižnih seminara za saksofon u Sloveniji, Francuskoj, Nemačkoj. Pored brojnih recitala, Ninoslav ima i više solističkih nastupa sa Makedonskom Filharmonijom, Кosovskom Filharmonijom, Lietzeorchester – Berlin. Od početka studija vođa je Saksofon Кvarteta Dimov sa kojim je imao brojne nastupe (Skoplje, Dubrovnik, Sarajevo, Mostar, fastivali Ohridsko Leto, Skopsko Leto). U 2006. svira nekoliko koncerata sa Berliner saksofon kvartet, ansamblom svetskog renomea, a od 2007. je član i koosnivač Bensmann saksofon kvarteta, sa kojim ima brojne nastupe u Nemačkoj (Berlin, Duisburg, Brandenburg, Frankfurt, Buko). Trenutno je vanredni profesor saksofona na Fakultet Muzičke Umetnosti u Skoplju i član Big Bend orkestra Makedonske Radio Televizije.

VASO RISTOV je jedan od najpoznatijih makedonskih solista na duvačkim instrumentima. Rođen u Rodovišu, pohađao je Srednju muzičku školu u Štipu a zatim i Fakultet za muzičku umetnost u Skoplju u klasi profesora Simeona Saveva. Još tokom studentskih dana počinje njegova umetnička delatnost: postaje saradnik orkestra Makedonske opere i baleta koji će 25 godina biti njegova matična institucija, a u kojoj je za kratko vreme dostigao poziciju prvog trubača-soliste (kasnije postaje i umetnički direktor Makedonske opere). Pred kraj studija i nakon sticanja iskustva u orkestarskom muziciranju, Vaso Ristov se usavršava na seminarima i muzičkim kampovima za mlade umetnike, a dobija i brojne nagrade na državnim takmičenjima bivše SFRJ. Veliki značaj za njegovu profesionalnu karijeru imala je specijalizacija na Muzičkoj akademiji u Pragu i magistarske studije na Muzičkoj akademiji Pančo Vladigerov u Sofiji. Nastupao je sa Simfonijskim orkestrom Rumburk (Češka), Simfonijskim orkestrom Prištine, Makedonskom filharmonijom, Vojnim orkestrom na ARM i sa orkestrom Makedonske opere i baleta. Važna grana njegove profesionalne delatnosti jeste pedagoški rad kojim je počeo da se bavi ubrzo nakon diplomiranja, kao professor u muzičkoj školi u svom rodnom gradu. Kasnije je bio angažovan na DMBUC Ilija Nikolovski Luj, a danas je redovan professor Fakulteta muzičke umetnosti u Skoplju gde nesebično deli svoje znanje i iskustvo sa mladim generacijama. Postiže zavidne pedagoške rezultate: preko 80 nagrada njegovih učenika na međunarodnim takmičenjima i 30 diplomaca iz njegove klase od kojih je 10 steklo zvanje magistra. Svojom umetničkom i pedagoškom delatnošću Vaso Ristov je stekao ugled i poštovanje kolega, te je stoga često član žirija međunarodnih takmičenja, drži seminare, majstorske kurseve i gostuje na univerzitetima kao predavač.

DARIO TESKERA diplomirao je trubu na Muzičkoj akademiji u Zagrebu 1995. godine u klasi Stanka Selaka. Dve godine je pohađao privatne časove kod Antona Grčara, profesora trube na Muzičkoj akademiji u Ljubljani. Od 1994. do 1996. godine stalni je član Simfonijskog duvačkog orkestra Hrvatske vojske. 1996. godine započinje dvogodišnje usavršavanje na Trubačkoj akademiji u Bremenu (Trompeten-Akademie Werder). Tokom školovanja u Bremenu pohađao je nastavu kod istaknutih solista, profesora i predavača: Pierre Thibaud, Bo Nilsson, Thomas Stevens, James Thompson, John Wallace, Matthias Höfs, Rudolf Köpp. Usavršavao se na stručnim seminarima kod sledećih predavača: Stanko Arnold, Phillip Smith, Timofej Dokshitzer, Allen Vizzutti, Thierry Caens, Edward Caroll, Claes Stromblad, Erich Rinner, te na seminarima kamernih ansambala German Brass i London Brass. Iskustvo sviranja u orkestru sticao je i kao praktikant u Bremenskoj filharmoniji učestvujući u većem broju operskih i koncertnih projekata. Od 1998. godine solista je Simfonijskog orkestra HRT-a. Solistički je nastupao uz mnogobrojne hrvatske i neke inostrane orkestre od kojih se posebno ističu solistički nastupi uz pratnju Simfonijskog orkestra HRT-a u koncertnoj dvorani Vatroslav Lisinski i nastupi sa orkestrom Capella Istropolitana iz Slovačke. Nastupa na svim važnijim festivalima klasične muzike u Hrvatskoj. Godine 2010. praizveo je Koncert za trubu i gudače koji je hrvatski kompozitor Davor Bobić komponovao za njega. Dario Teskera delovao je kao član Zagreb brass kvinteta, ansambla Ad Gloriam, tria Vallis Aurea i ansambla Simply Brass. Član je stručnog ocenjivačkog suda na takmičenjima mladih muzičara u Hrvatskoj, Bosni i Hercegovini, Srbiji, Makedoniji, a u saradnji sa Hrvatskim saborom kulture višegodišnji je član ocenjivačkog suda na smotrama i takmičenjima amaterskih duvačkih orkestara. Član je Veća za kulturu Grada Zagreba od 2009-2013. godine. Od 1999. godine bavi se pedagoškim radom na Muzičkoj akademiji u Zagrebu. Trenutno radi u zvanju vanr. prof. na Muzičkoj akademiji u Zagrebu i Sarajevu i kao stalni saradnik Simfonijskog orkestra HRT-a.

CLAUDIA VISCA je rođena u Nju Jorku. Diplomirala je na Curtis institutu za muziku u Filadelfiji. Kao stipendista Fulbright fondacije školovanje nastavlja na Univerzitetu za muziku i izvođačke umetnosti u Beču, u klasama Hilde Rössel-Majdan i Antona Dermota. Sarađivala je sa slavnim dirigentima (Leonard Bernstein, Eugene Ormandy, Istvan Kertesz, Gustav Kuhn, Miguel Goméz-Martinèz, Helmut Müller-Brühl, Hanns-Martin Schneidt, Sandor Vegh, Peter Gülke, Raphael Frühbeck de Burgos) i brojnim renomiranim umetnicima i režiserima: Placido Domingo, Agnes Baltsa, José Carreras, Edith Mathis, Günther von Kannen, Hartmut Welker, Thomas Tipton, Josef Protschka, Yo-Yo Ma, Jean-Pierre Rampal, Bruno Canino, Rudolf Serkin, Siegfried Palm, Richard Stolzmann, Mitglieder des Guarneri-Quartetts, Marcel Prawy, Pina Bausch, John Dew, Pet Halmen, Christine Mielitz, Wolfgang Weber, Sammy Molcho. Tokom dugogodišnje karijere, nastupila je u više od 25 operskih kuća u Evropi, uključujući scene u Beču, Berlinu, Kelnu, Minhenu, Amsterdamu, Ženevi i Cirihu, u 75 opera i opereta. U periodu od 2000-2003 bila je profesor pevanja na Hochschule für Musik u Kelnu, a 2003. dolazi na mesto profesora solo pevanja na Universität für Musik und darstellende Kunst Wien (Institut für Gesang und Musiktheater). Claudia Visca aktivno organizuje majstorske kurseve pevanja širom Evrope, u SAD, Japanu, Australiji. Često je u žirijima međunarodnih takmičenja. Njeni studenti su pobednici na brojnim konkursima i bivaju angažovani u vodećim operskim kućama.

ANA RUSU je diplomirala na Muzičkoj akademiji Gheorghe Dima u Cluj-Napoca (Rumunija), u klasi eminentnog pedagoga Edith Simon. Izuzetna je pojava u rumunskom muzičkom životu, kao koncertni izvođač, ali i kao cennjeni vokalni pedagog. Kritičari ističu plemenitu boju njenog glasa na mnogobrojnim nastupima u Rumuniji i drugim zemljama (Mađarska, Švajcarska, Španija, Nemačka, Francuska, italija, Holandija). Na koncertima i resitalima izvodi širok repertoar, od baroknih do savremenih kompozicija, uključujući i premijere dela. Snimila je više CD i DVD izdanja, kao i trajne snimke za radio i televiziju. Što se tiče opera, njena interpretacija u Clemenza di Tito Mozarta smatra se kultnom izvedbom po mišljenju stručne kritike. Ana Rusu je čest gost na festivalima kao što su Mozart u Cluju, Toamna Muzicala Clujeana i Constantin Silvestri u Targu Mures. Pored umetničko izvođačke karijere, uspešno deluje kao predavač i šef odseka na Muzičkoj akademiji Gheorghe Dima. Od 2006. godine nosi titulu doktora muzike.

SOFIJA CINGULA, mezzosopran, rođena je u Zaboku. Osnovnu i srednju školu završila je u Varaždinu. Muzičko školovanje započela je kao čelistkinja u klasi profesora Darija Milkovića na Glazbenoj školi u Varaždinu nakon čega upisuje solo pevanje u klasi Darije Hreljanović. Od akademske godine 1995/1996. započinje studije Solo pevanja na Univerzitetu za muziku i glumu u Beču. Posle diplomskih studija započinje magisterij na odseku za operu (pevačka klasa Sebastian Vittucci, operski studio Curt Malm i Uwe Theimer), koji završava 2003. godine. Magisterij na odseku Lied i Oratorijum upisuje najpre u klasi proslavljene primadone Marijane Lipovšek, a zatim u klasi poznatog operskog prvaka, koncertnog umetnika i kompozitora Roberta Holla, kod kojeg, u akademskoj godini 2006/2007. uspešno završava i taj deo studija. Od 2006. godine stručno se usavršava na Muzičkoj akademiji u Zagrebu u klasi Lidije Horvat-Dunjko. Vokalnom pedagogijom aktivno se bavi već nekoliko godina – najpre kao profesorka solo pevanja i kamerne muzike u Glazbenoj školi u Varaždinu (2005- 2009), a potom na Odseku za muziku Sveučilišta Jurja Dobrile u Puli, gde je stalno zaposlena u zvanju docenta. Vodi odseka za solo pevanje i učestvuje u izvođenju i osmišljavanju sledećih kolegijuma: solo pevanje, kamerna muzika, osnove vokalne tehnike, vežbe iz vokalne tehnike i vokalno-tehnički aspekti dečjih pesmica i vokalnih primera u nastavi. Koncertni i operski nastupi Sofije Cingule obuhvataju širok i raznolik repertoar – od rane muzike do modernih premijernih izvođenja savremenih autora koji joj neretko i posvećuju svoje. Uz brojne koncertne nastupe u Hrvatskoj, nastupa u Austriji, Sloveniji, Nemačkoj, italiji, Švajcarskoj i Južnoj Koreji, a uz ansamble bečke Volksopere i Neue Oper Wien i na turnejama po Japanu i Kini. U sezoni 2003/2004. bila je alternacija za Treću damu u bečkoj Volksoperi. U leto 2006. nastupila je kao Anina u Verdijevoj Traviati na Muzičkom festivalu u Steyru. 2008, uz maestra Mladena Tarbuka i bečki kamerni orkestar Wiener Concert-Verein, nastupila je u poznatom Musikvereinu u Beču. Nagrada za izvrsnost Rotary kluba Varaždin za najbolji magistarski rad dodeljena joj je 2003. za rad na temu Dora Pejačević, život i pesme. 2007. godine u finalu Concorso internationale di Canto Città di SantAngelo 2007. u Italiji žiri u sastavu eminentnih vokalnih pedagoga dodelio joj je posebnu nagradu za najbolju interpretaciju. 2009. godine osvojila je drugu nagradu u svojoj kategoriji, kao i posebnu nagradu za najbolju interpretaciju teatra iz Brna na međunarodnom pevačkom takmičenju Iuventus Canti u slovačkom Vrableu. 2010. se, kao jedina Hrvatica među 56 od stručnog žirija izabranih kandidata iz celog sveta, plasirala na veliko pevačko takmičenje Seoul international Music Competition. Sofija Cingula učestvuje i u radu mnogih hrvatskih i međunarodnih umetničkih i pedagoških radionica, seminara i simpozijuma. Autorka je nekolicine radova, predavanja i prezentacija koje vokalnoj tehnici i pedagogiji pristupaju s naučnog aspekta i najnovijih naučnih istraživanja. Stručna je saradnica za vokalnu pedagogiju raznih vokalnih ansambala.

SOFIJA CINGULA, mezzosopran, rođena je u Zaboku. Osnovnu i srednju školu završila je u Varaždinu. Muzičko školovanje započela je kao čelistkinja u klasi profesora Darija Milkovića na Glazbenoj školi u Varaždinu nakon čega upisuje solo pevanje u klasi Darije Hreljanović. Od akademske godine 1995/1996. započinje studije Solo pevanja na Univerzitetu za muziku i glumu u Beču. Posle diplomskih studija započinje magisterij na odseku za operu (pevačka klasa Sebastian Vittucci, operski studio Curt Malm i Uwe Theimer), koji završava 2003. godine. Magisterij na odseku Lied i Oratorijum upisuje najpre u klasi proslavljene primadone Marijane Lipovšek, a zatim u klasi poznatog operskog prvaka, koncertnog umetnika i kompozitora Roberta Holla, kod kojeg, u akademskoj godini 2006/2007. uspešno završava i taj deo studija. Od 2006. godine stručno se usavršava na Muzičkoj akademiji u Zagrebu u klasi Lidije Horvat-Dunjko. Vokalnom pedagogijom aktivno se bavi već nekoliko godina – najpre kao profesorka solo pevanja i kamerne muzike u Glazbenoj školi u Varaždinu (2005- 2009), a potom na Odseku za muziku Sveučilišta Jurja Dobrile u Puli, gde je stalno zaposlena u zvanju docenta. Vodi odseka za solo pevanje i učestvuje u izvođenju i osmišljavanju sledećih kolegijuma: solo pevanje, kamerna muzika, osnove vokalne tehnike, vežbe iz vokalne tehnike i vokalno-tehnički aspekti dečjih pesmica i vokalnih primera u nastavi. Koncertni i operski nastupi Sofije Cingule obuhvataju širok i raznolik repertoar – od rane muzike do modernih premijernih izvođenja savremenih autora koji joj neretko i posvećuju svoje. Uz brojne koncertne nastupe u Hrvatskoj, nastupa u Austriji, Sloveniji, Nemačkoj, italiji, Švajcarskoj i Južnoj Koreji, a uz ansamble bečke Volksopere i Neue Oper Wien i na turnejama po Japanu i Kini. U sezoni 2003/2004. bila je alternacija za Treću damu u bečkoj Volksoperi. U leto 2006. nastupila je kao Anina u Verdijevoj Traviati na Muzičkom festivalu u Steyru. 2008, uz maestra Mladena Tarbuka i bečki kamerni orkestar Wiener Concert-Verein, nastupila je u poznatom Musikvereinu u Beču. Nagrada za izvrsnost Rotary kluba Varaždin za najbolji magistarski rad dodeljena joj je 2003. za rad na temu Dora Pejačević, život i pesme. 2007. godine u finalu Concorso internationale di Canto Città di SantAngelo 2007. u Italiji žiri u sastavu eminentnih vokalnih pedagoga dodelio joj je posebnu nagradu za najbolju interpretaciju. 2009. godine osvojila je drugu nagradu u svojoj kategoriji, kao i posebnu nagradu za najbolju interpretaciju teatra iz Brna na međunarodnom pevačkom takmičenju Iuventus Canti u slovačkom Vrableu. 2010. se, kao jedina Hrvatica među 56 od stručnog žirija izabranih kandidata iz celog sveta, plasirala na veliko pevačko takmičenje Seoul international Music Competition. Sofija Cingula učestvuje i u radu mnogih hrvatskih i međunarodnih umetničkih i pedagoških radionica, seminara i simpozijuma. Autorka je nekolicine radova, predavanja i prezentacija koje vokalnoj tehnici i pedagogiji pristupaju s naučnog aspekta i najnovijih naučnih istraživanja. Stručna je saradnica za vokalnu pedagogiju raznih vokalnih ansambala.

DENIS KRASNOKUTSKI je započeo svoje muzičko školovanje u Rusiji, a zatim nastavio u SAD, gde je diplomirao na renomiranom Rutgers University, Mason Gross School of the Arts (The State University of New Jersey) i stekao diplomu Doktora muzičkih umetnosti, u klasama Michel Tree (Guarneri String Quartet) i Paul Neubauer (Principal Viola, NYP). Usavršavao se i na masjtorskim kursevima Gérard Caussé, Roberto Diaz, Joseph De Pasquale, Kim Kashkashian, Donald McInnis, Arnold Steinhardt, Richard Simon… Dugogodišnji je vođa viola u međunorodno priznatom kamernom orkestru Philadelphia Virtuosi, a, osnivač je i član Samuel Barber String Quartet-a. Nastupao je širom severne i južne Amerike, kao i u internacionalnim okvirima. Njegovo sviranje kritičari ocenjuju kao „…sviranje sa pasioniranošću i internzitetom…“ (New York Times). Nastupao je sa orkestrima Philadelphia Virtuosi Chamber Orchestra, Reno Philharmonic, Baton Rouge Symphony, New Jersey Capital Philharmonic, Bay-Atlantic Symphony, Harrisburg Symphony i drugima. . Kao član međunarodno nagrađivanog Rowan String Quartet-a koncertirao je na mnogobrojnim turnejama širom SAD. Sezona 2015/2016 je jedna od najispunjenijih u njegovoj karijeri sa serijom kamernih i solističkih koncertnih nastupa u Americi i Evropi. Na ovim koncertnim nastupima Krasnokutski premijerno izvodi niz kompozicija za violu, od kojih su neke njemu posvećene. Pored viole, Krasnokutski svira i violinu i bavi se dirigovanjem, kao i istraživanjima i predavanjima iz oblasti teorije i istorije muzike. Dirigovao je orkestrima: ECSU Albemarle Symphony, Philadelphia Virtuosi Chamber Orchestra, HMHS Orchestra… Radi na Elizabeth City State University (Severna Karolina) kao profesor viole, šef gudačke katedre i dirigent Simfonijskog orkestra fakulteta. Pored sviračkih i pedagoških aktivnosti Krasnokutski se uspešno bavi i organizacijom muzičkih događaja. Menadžer je Philadelphia Virtuosi Chamber Orchestra s kojim je ostvario niz uspesnih turneja i sezona. Najobimnija je bila turneja po celoj Rusiji na kojoj je ovaj orkestar bio angažovan u najprestižnijim dvoranama i centrima ove zemlje i koja je bila praćena odličnim kritikama, najavama i komentarima u svim medijima.

GLIGOR GELEBESEV je muzičko obrazovanje započeo u rodnoj Gevgeliji. Nakon studija na Akademiji umetnosti u Novom sadu u klasi prof. Jokut Mihailović i magistrature u Skoplju 1997. godine, počinje svoju karijeru kao solista i kamerni pijanista. Kao solista i član klavirskog dua Gelebesevi, sa svojom suprugom Katerinom Gelebesevom Kostadinovskom, nastupao je na svim značajnim festivalima u Makedoniji: Ohridsko leto, Interfest (Bitolj), Heraklejske večeri (Bitolj), DMM (Skoplje), Zlatna Lira (Skoplje), a nastupao je i u inostranstvu (Turska, Poljska, Holandija, Italija, Francuska, Rumunija, Srbija, Bugarska, Grčka, SAD). Godine 2008. izdat je prvi CD klavirskog dua Gelebesevi na kome su dela Šopena, Bartoka, Debisija, Šabrijera i Hačaturjana, a četiri godine kasnije ovaj duo dobija nagradu Zlatna Lira za velika umetnička dostignuća od strane Saveza Muzičkih umetnika Makedonije (SMUM). Gligor Gelebsev je bio član žirija više državnih i međunarodnih takmičenja (Davorin Jenko u Srbiji, Mladi Virtuozi u Bugarskoj, Republičko takmičenje u Srbiji i druga).

STRAŠO TEMKOV je jedan od najuspešnijih makedonskih muzičara svoje generacije, čija mnogostruka delatnost učvršćuje tradiciju umetničke muzike u Makedoniji i promoviše interpretaciju na duvačkim instrumentima koji su karakteristični za makedonsko podneblje. Muzika postaje njegovo životno opredeljenje u ranoj mladosti a kasnije se formira kao vrstan muzički izvođač. Završio je Fakultet muzičke umetnosti u Skoplju a postdiplomske studije na Muzičkoj akademiji Pančo Vladigerov u Sofiji. Tokom studija je sarađivao sa poznatim evropskim i svetskim umetnicima. Dobitnik je brojnih nagrada na republičkim i saveznim takmičenjima za mlade muzičare. Od 1991. godine svira u Makedonskoj filharmoniji i postaje prepoznatljiv znak ove institucije: kao prvi flautista filharmonije redovno izvodi upečatljiva dela svetske orkestarske literature. Nastupao je sa brojnim orkestrima među kojima su pomenuta Makedonska filharmonija, Francusko američki kamerni orkestar, Kamerni orkestar makedonske filharmonije, Kamerni orkestar Amorozo i drugi. Član je renomiranog Makedonskog duvačkog kvinteta i drugih kamernih ansambala. Strašo Temkov nastupa na poznatim festivalima u zemlji i inostranstvu: Ohridsko leto, Jesenje muzičke svečanosti, Skopsko leto, Dani makedonske muzike, Heraklejske večeri, a ubraja se u retke makedonske umetnike koji su izvodili u Karnegi holu u Njujorku. Repertoar koji izvodi obuhvata širok izbor kompozicija napisanih od baroka do današnjih dana, a zapažena je njegova težnja da promoviše nova dela – kako svetske, tako i domaće literature za flautu. Izdao je dva CD-a u saradnji sa pijanistkinjom Marijom Vrškovom. Pored umetničke delatnosti, aktivan je i kao pedagog. Predaje na Fakultetu muzičke umetnosti u Skoplju, mentor je studentima na diplomskim i magistarskim studijama. Rezultati njegove pedagoške delatnosti su očigledne, njegovi studenti osvajaju prestižne nagrade na takmičenjima za mlade muzičare, imaju svoje samostalne resitale i sviraju kao solisti sa orkestrom. Strašo Temkov je i osnivač kvarteta flauta Aulos. Član je žirija domaćih i međunarodnih takmičenja.

JOZSEF CSIKOTA, trombonista i dirigent rođen je u Makóu u Mađarskoj. Diplomirao je trombon na Muzičkoj akademiji u Segedinu, a dirigovanje na Liszt Ferenc Academy of Music u Budimpešti. Na moskovskom državnom Univerzitetu za kulturu i umjtnost stekao je zvanje kandidat muzikičkih pedagoških nauka. Radio je kao profesor muzike i dirigent u školama u Mađarskoj, da bi 1994. osnovao Private Music and Arts School Musical koju vodi kao direktor i dirigent. Od 1998. godine predaje je na Fakultetu Music of the University of Szeged kao dirigent, a zatim od 2010. kao viši predavač. Osnivač je Simfonijskog orkestra u rodnom gradu koji je održao veliki broj koncerata, a 1997. je na poziv predednika WASBE Felixa Hausvirtha u Švajcarskoj snimio kompakt disk sa premijerno izvedenim delima petoro savremenih kompozitora. Redovni je član žirija na brojnim takmičenjima u zemlji i inostranstvu. Predavač je na majstorskim kursevima u Mađarskoj, Izraelu, SAD i Moskvi. Kao dirigent i umetnik nosilac je više priznanja u Mađarskoj i van nje. Član je predsedništva mađarske asocijacije duvača i muzičkih škola, upravnog odbora za umetnost i planiranje Svetske asocijacije za simfonijske orkestre i ansamble (WASBE). Objavio je brojne instrumentalne orkestracije, recenzije za EMB (Edition Musica Budapest), članke u međunarodnim stručnim časopisima.

IGOR CORETTI – KURET, osnivač i dirigent ESYO (The European Spirit of Youth Orchestra), diplomirao je na Odseku za violinu na Konzervatorijumu u Trstu, njegovom rodnom gradu, koji je oduvek bio srednjoevropski i multikulturalan centar. Usavršavao se u Hanoveru kod violiniste Fridriha fon Hauzegera koji ga je uveo u prestižnu Evropsku asocijaciju profesora gudačkih instrumenata na čijem čelu je bio Jehudi Menjuhin. Godine 1989. Igor Koreti – Kuret je u gradu Cividale del Friuli (Autonomna pokrajina Furlanija Julijska krajina) pokrenuo osnivanje Međunarodne letnje škole za mlade muzičare koja je postala jezgro Simfonijskog orkestra mladih umetnika Evrope. Igor Koreti – Kuret drži kurseve i seminare o nastavi violine i o specifičnoj metodici muzike. Član je mnogobrojnih žirija u Italiji i inostranstvu na raznim takmičenjima za soliste, kamerne muzičke sastave i orkestre.

DARIO VUČIĆ je rođen u Sarajevu, 1980. godine. Diplomirao je (2003) i magistrirao (2006) na Muzičkoj akademiji u Sarajevu – odsek za kompoziciju i dirigovanje (dirigovanje u klasi profesora Julija Marića). Bio je stipendista HKD Napredak – Sarajevo. Radio je kao korepetitor i dirigent sa mnogim vokalnim i instrumentalnim solistima i horovima. Obavljao je dužnost šefa Hora Opere Narodnog pozorišta Sarajevo (2004-2009), gde je istovremeno radio i kao korepetitor Baleta. Od 2009. godine je dirigent Opere NPS. Pohađao je seminar u Baden bei Wien (Austrija) kod profesora Antonija Witta. Debitovao je 2007. godine operetom Šišmiš J. Straussa u Hrvatskom narodnom pozorištu u Osijeku. Trenutno radi na Muzičkoj akademiji u Sarajevu – Odsek za dirigovanje, u zvanju višeg asistenta. Do sada je dirigovao Sarajevskom filharmonijom, Dubrovačkim simfonijskim orkestrom, Sinfoniettom Baden (Baden bei Wien-Austrija), Kamernim simfonijskim orkestrom Zenica, Operskim orkestrom Hrvatskog narodnog pozorišta u Osijeku, Orkestrom Beogradske Opere, Kamernim orkestrom 2007 – čiji je osnivač. Od 1995. godine je orguljaš sarajevske Katedrale. Član je i osnivač Napretkovog tria Magis. Prva premijera Darija Vučića u Operi Narodnog pozorišta Sarajevo bilo je izvođenje opere G. Donizetti-ja Don Pasquale, 2009. godine. Trenutno je v.d. umetničkog direktora Opere Narodnog pozorišta Sarajevo.